Αρχική Σελίδα  |  Επικοινωνία  |  Αναζήτηση:
Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024
Cyprus Wine Pages

Πολλά μαγαζιά, λίγες συγκινήσεις



Ας ξεκινήσω από μια διαπίστωση: το μέσο επίπεδο φαγητού στην Ελλάδα είναι κατά τι υψηλότερο από το αντίστοιχο κυπριακό, υπό την έννοια ότι είναι πολύ πιθανότερο να φάει κανείς υποφερτά έως ικανοποιητικά στον ελλαδικό χώρο παρά στον κυπριακό. Ετέρα διαπίστωση: η διαχρονικά καλύτερη σχέση ποιότητας-τιμής των ελλαδικών εστιατορίων εν σχέσει με τα αντίστοιχα κυπριακά αποτελεί πλέον παρελθόν, καθώς οι τιμές σε ολόκληρη την ελλαδική επικράτεια έχουν ανέβει αισθητά, τόσο στο φαγητό αυτό καθεαυτό όσο ιδιαιτέρως στα ποτά, βλέπε μπίρες, κρασιά κτλ.

 

Προτού μιλήσω πιο ειδικά για κάποια μαγαζιά που επισκέφθηκα, κρίνω ζωτικό να διευκρινίσω ότι το πώς ο καθείς θα κατανοήσει και εν τέλει θα αξιολογήσει ένα μαγαζί εστίασης έχει άμεση και απόλυτη σχέση με το επίπεδο γνώσεων και γευστικών εμπειριών που διαθέτει. Με λίγα λόγια, ένας άνθρωπος που τρώει καθημερινά γρήγορο φαγητό, πρόχειρα και χωρίς πολλές απαιτήσεις, ευκολότερα θα ικανοποιηθεί από μία ταβέρνα που σερβίρει μέτριο φαγητό και πιθανότερα θα ενθουσιαστεί από ένα εστιατόριο που απλώς σερβίρει ικανοποιητικό φαγητό. Αντίθετα, ένας άνθρωπος που ανήκει στην πολύ μικρή πια μειοψηφία εκείνων που μαγειρεύουν καθημερινά με τις καλύτερες δυνατές πρώτες ύλες και ανοίγουν σε τακτική βάση πολύ καλά έως εξαιρετικά κρασιά, είναι σαφώς δυσκολότερο να αντλήσει ικανοποίηση, πόσω μάλλον συγκίνηση, από το οποιοδήποτε μαγαζί εστίασης. Αυτά ως απαραίτητες επισημάνσεις.

 

Αρχοντικό

Το Αρχοντικό είναι ένα καθαρό και φροντισμένο εστιατόριο στην Αράχωβα, με εκπληκτική θέα στο πανέμορφο τοπίο, τη γέφυρα και το ρολόι της κωμόπολης. Δεν θα διστάσω καθόλου να πω ότι ήταν ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά που με ικανοποίησαν τους τελευταίους μήνες. Το κλέφτικο, που στην Κύπρο το έχουμε για τους λαϊκούς τύπους και ενίοτε το περιφρονούμε, ήταν εξαιρετικό, τα δε γεμιστά έγραψαν! Ο ντάκος (σαλάτα με κρίθινο συνήθως παξιμάδι, μυζήθρα, ντοματίνια, κρίταμο ή ρίγανη και μπόλικο ελαιόλαδο) ήταν ο κορυφαίος που έχω δοκιμάσει. Κι όλα αυτά σε μία τιμή που μόνο ως πάρα πολύ λογική μπορεί να χαρακτηριστεί. Πήγα μεσημεράκι, κάνοντας μία γρήγορη στάση για φαγητό, θα ξαναπάω βραδάκι να καθίσω και να απολαύσω ένα από τα ωραία κρασιά της λίστας μαζί με την ορχηστρική μουσική που ως χαλαρωτικό υπόστρωμα απλώνεται ευγενικά στον χώρο.

 

Σεϋχέλλες

Οι Σεϋχέλλες μπορεί να βρίσκονται στην Αφρική, έχουν όμως κι ένα μικρό «παράρτημα» στον Κεραμεικό στην Αθήνα. Και τι παράρτημα! Πήγα πρώτος συν γυναιξί και τέκνοις και με τον φίλο Χάρη από την ωραία Πάφο. Καθίσαμε περί τις μία η ώρα το μεσημέρι, ψυχή δεν υπήρχε, πράγμα που πιστεύω ότι συνέτεινε στην όλη γευστική εμπειρία που ακολούθησε, μια και σε δύο ώρες μέσα το μαγαζί γέμισε εντός και εκτός. Χωρίς πολλές κουβέντες, οι Σεϋχέλλες ήταν το καλύτερο μαγαζί του καλοκαιριού. Θα αρχίσω από τα πιο «ταπεινά» πιάτα. Ο ταραμάς κορυφή, από τους δύο-τρεις καλύτερους που έτυχε να γευτώ, οι τηγανητές πατάτες οι κορυφαίες της ζωής μου, τα κολοκυθάκια με τα αμπελοφάσουλα μια μυσταγωγία απλή που έμοιαζε πολύπλοκη. Το σκουμπρί γούνα στη σχάρα πολύ καλό, το σαφρίδι, επίσης στη σχάρα, όπως έπρεπε να είναι, το ψητό θράψαλο σχεδόν εξαιρετικό, τα βλήτα ωραία, ακόμη και οι σκέτες παπαρδέλες με τυρί, που παραγγείλαμε εκτός καταλόγου για τα παιδάκια, μια χαρά ήταν. Η δε σχέση ποιότητας-τιμής πολύ καλή. Το συστήνω άνευ οιασδήποτε επιφυλάξεως. Μόνο μείον η αυστηρότης στο βλέμμα και τον τρόπο κάποιων μελών του προσωπικού, δεν χρειάζεται, πλήττει το επίπεδο του μαγαζιού άνευ λόγου και αιτίας.

 

Σείριος

Ο Σείριος βρίσκεται στα Ιωάννινα και θεωρείται και είναι ένα από τα καλύτερα μαγαζιά της πόλης. Πήγα εκεί τρεις φορές και ικανοποιήθηκα και τις τρεις. Στο Σείριο πας για να φας κρέας, αν και δεν συγκαταλέγομαι στους φανατικούς κρεατοφαγάδες πήγα να δοκιμάσω τις εξαιρετικές μπριζόλες και τα λοιπά κρεατικά του μενού. Εν ολίγοις: εξαιρετικά κρέατα, πολύ καλό ψήσιμο, καλό σέρβις, καλή λίστα κρασιών για τα δεδομένα της περιοχής, ικανοποιητικές τιμές. Να πάτε!

 

Μαρίτσα

Η Μαρίτσα βρίσκεται στο Γαλαξείδι κι έχει όνομα και φήμη μεγάλη. Επήγα, λοιπόν. Δεν έχει κτίσει αναίτια τη φήμη της, αλλά ούτε και ανταποκρίνεται απόλυτα σε αυτήν. Το περιβάλλον πολύ όμορφο, τρως κι έχεις τη θάλασσα υποτακτική σου, να απλώνεται γαλήνια στα πόδια σου και να σε συντροφεύει ως μια ήρεμη θηλυκή παρουσία, δίχως να πλήττει την ηρεμία και τη νηφαλιότητά σου. Η σαλάτα με μάνγκο μόνο μάνγκο δεν είχε μέσα, αλλά ήταν ικανοποιητική. Τα λιγκουίνι με γαρίδες πολύ καλά, λίγο πιο βαριά η σάλτσα από όσο θα την ήθελα, αλλά καλά. Το φρέσκο φιλέτο τόνου εξαιρετικό, το καλύτερο πιάτο από όσα δοκίμασα, ο ταραμάς υπέροχος, αν και ολίγον μικρή η μερίδα, οι τιμές ελαφρώς τσιμπημένες κατά την κρίση μου. Έν ολίγοις, ένα μαγαζί που δεν θα σε απογοητεύσει, πιθανώς το καλύτερο στο Γαλαξείδι, που ίσως έχει αρχίσει να αναπαύεται στις δάφνες του, πράγμα πολύ επικίνδυνο.

 

Αναμνήσεις από τα Λιμάνια, Μαϊστράλι, Αθηναϊκόν, Cardinale

Η ταβέρνα «Αναμνήσεις από τα λιμάνια», που βρίσκεται κι αυτή στο Γαλαξείδι, είναι ένα απλό μέρος για φαγητό που δεν με ικανοποίησε, καθώς τα φρέσκα μπαρμπούνια που παραγγείλαμε τηγανίστηκαν σε ένα βαρύ για το γούστο μου λάδι, το δε ψητό θράψαλο ήταν στεγνό, ενώ ο άνθρωπος στο σέρβις μου ήρθε κάπως τραχύς στους τρόπους. Το φημισμένο Μαϊστράλι στην Ιτέα δεν με ικανοποίησε ποσώς. Τη μέρα που πήγαμε ψάρι δεν υπήρχε καθόλου, οπότε πήραμε μακαρονάδες και ριζότο, πολύ μέτρια πράγματα σε ένα μαγευτικό τοπίο επάνω στο κύμα. Το Αθηναϊκόν και το Cardinale βρίσκονται και τα δύο επάνω στη Μητροπόλεως στο κέντρο της Αθήνας. Το μεν πρώτο διαθέτει μία πολύ ωραία σάλα, με άνετα τραπέζια και δυνατό κλιματισμό που σε ξεκουράζει τις μέρες του έντονου καύσωνα, ενώ το φαγητό ικανοποιεί σε γενικές γραμμές, χωρίς, ωστόσο, να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο. Το ιταλικό Cardinale, από την άλλη, βρίσκεται σε υψηλότερο γευστικά επίπεδο, καθώς οι πίτσες του είναι από τις καλύτερες στην πόλη ενώ τα ζυμαρικά του καταλόγου είναι αρκετά καλά χωρίς να συγκλονίζουν. Για να είμαι όμως δίκαιος, πρέπει να πω ότι μακαρονάδες σε εστιατόριο που να συγκινούν πάρα πολύ δύσκολα συναντάει κανείς.


21/08/2022

Άρθρα: Εστίαση

»

Η εξυπηρέτηση στην εστίαση

09/03/2024

»

Κι έπειτα το κρασί

01/03/2024

»

Πρώτα το φαγητό

22/02/2024

»

Η ευθύνη της κριτικής

12/02/2024

»

Από το φουαγκρά στο λουβί

27/01/2024

»

Τι είναι τελικά η «υψηλή εστίαση»;

18/01/2024

»

Όταν ένας αερομεταφορέας μαγειρεύει

07/01/2024

»

Λίγα λόγια για το Βαρούλκο

31/12/2023

»

Γιατί στις Μαγείρισσες;

09/12/2023

»

Στο Merceri να πας, οπωσδήποτε!

28/11/2023

»

Όταν ο εστιάτορας είναι σταρ

12/11/2023

»

Γιατί πέτυχε η Μπέμπα;

10/06/2023

»

Τηγανιά στο κούτελο

01/06/2023

»

Μία επίσκεψη στο Kuzuba

01/05/2023

»

Μπιρμπίλω, δεύτερη ανάγνωση

23/04/2023

»

Πού είναι καλύτερα να τρώμε;

30/03/2023

»

Γεροβασιλείου σε ποτήρι μπίρας

15/03/2023

»

Στο «απλό» εστιατόριο «Λινού Σουμπάσης και Σία»

15/02/2023

»

Περί εστιατορικής ιδιοκτησίας

18/01/2023

»

Τραβόλτα, εμπειρία στο ψάρι

07/01/2023

Οίνου Συμβουλευτική Πάνω  |  Πίσω  |  Εκτύπωση  |  Εξειδικευμένη Αναζήτηση  |  Επικοινωνία  |  Αρχική Σελίδα