Φεστιβάλ πελοποννησιακού κρασιού

To Peloponnese Wine Festival (όπως οι αγγλοτραφείς διοργανωτές του το αποκαλούν), η εκδήλωση των μελών της Ένωσης Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Πελοποννήσου (ΕΝΟΑΠ), που συνοδεύεται από γευσιγνωσία κρασιών, έρχεται για δεύτερη φορά στην Κύπρο, στις 27 Ιανουαρίου 2019. Το Φεστιβάλ πελοποννησιακού κρασιού, στο οποίο θα προσφέρονται για δοκιμή 200 και πλέον ετικέτες οίνου, θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Ceronia Hall του Carob Mill Restaurants και θα ανοίξει τις πόρτες του στις 12:00 για τους επαγγελματίες του οινικού κλάδου και στις 14:00 για τους οινόφιλους μέχρι τις 20:00. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. 

06/01/2019

Κατάργηση ΕΦΚ

Από χθες ο αμπελοοινικός κλάδος στην Ελλάδα δικαιολογημένα βρίσκεται σε καλή διάθεση, καθώς καταργήθηκε ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, που είχε επί κυβερνήσεως Τσίπρα επιβληθεί στο κρασί. Εκτός από τη μικρή μείωση στην τιμή, η κατάργηση του ΕΦΚ γλιτώνει τους παραγωγούς από μία επίπονη σειρά διατυπώσεων και από πολλή γραφειοκρατία, που τους δυσχέραινε τα τελευταία τρία έτη τη ζωή. Ας ελπίσουμε ότι τέτοιες άστοχες ενέργειες δεν θα επαναληφθούν, πλήττοντας έναν από τους λίγους κλάδους που έδειξαν αξιοσημείωτη αντοχή και ανάπτυξη παρά την πρωτοφανή οικονομική κρίση.

12/12/2018

Δυστυχώς, επτωχεύσαμε!

Έλαβα προ ολίγου ένα μήνυμα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από την οινοποιία Ζαμπάρτας, που εδρεύει στον Άγιο Αμβρόσιο της επαρχίας Λεμεσού, το οποίο ήταν γραμμένο αποκλειστικά στην αγγλική γλώσσα. Δυστυχώς, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που οι ιθύνοντες του εν λόγω οινοποιείου αποστέλλουν ηλεκτρονική πληροφόρηση και ευχές στην αγγλική γλώσσα. Ειλικρινώς, είναι τόση η αγανάκτησή μου για το θλιβερό αυτό γεγονός, που δεν ξέρω πώς να το σχολιάσω και τι να ειπώ. Όταν καταντήσαμε σε αυτόν τον τόπο να επικοινωνούμε αποκλειστικώς στα αγγλικά, μη σεβόμενοι τη βάση της ύπαρξής μας, που είναι η γλώσσα μας, κάθε σχόλιο πιστεύω περιττεύει.

07/12/2018

Μετρ με φόρμες

Μόλις έχω γυρίσει από μία ταβέρνα εδώ στον Στρόβολο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ο μετρ του εστιατορίου, ο υπεύθυνος της μονάδας, με ολίγα λόγια. Ένας μεσόκοπος κύριος με αθλητική φόρμα για παντελόνι κι ένα ασυνδύαστο μπλουζάκι από πάνω, με κάτι αθλητικά υποδήματα με λευκές σόλες, που έχουν καιρό να καθαριστούν, καθώς το άσπρο δεν το λες ακριβώς άσπρο στην προκειμένη περίπτωση. Είναι αυτή εικόνα ιδιοκτήτη εστιατορίου, γιατί για ιδιοκτήτης μου φάνηκε ο κύριος. Είναι αυτή περιβολή να υποδέχεσαι τον κόσμο σου; Θα μου πείτε, τι θες, άνθρωπέ μου, να φοράει ο μαγαζάτορας, κοστουμάκι και γραβάτα; Κάθε άλλο, αλλά μια πιο προσεγμένη εμφάνιση επιβάλλεται, γιατί πίσω από την εμφάνιση του υπευθύνου καραδοκούν πολλά.  

17/11/2018

Όταν χάνεται το μέτρο

Είναι καλά γνωστό ότι μερικές μεγάλες υπεραγορές είναι σε θέση να πωλήσουν πολύ κρασί, τόσο λόγω της βελτίωσης της γκάμας οίνων που προτείνουν όσο και λόγω της ευκολίας που προσφέρει στον καταναλωτή η αγορά κρασιού από το ράφι της υπεραγοράς. Παρά ταύτα, ακούω εσχάτως πράματα και θάματα με τις απαιτήσεις που κάποιες υπεραγορές έχουν. Ζητάνε χιλιάδες ευρώ λέει από τους επίδοξους συνεργάτες τους, προκειμένου να τοποθετήσουν στα ράφια τους μερικές ετικέτες, άστε τις εξοντωτικές εκπτώσεις που απαιτούν, οι οποίες ενίοτε ξεπερνούν το 50%! Συγνώμη που θα το θέσω κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν μπορεί να ανοίγει κανείς αβέρτα κουβέρτα καταστήματα με ξένα χρήματα. Όλα στο εμπόριο έχουν ένα μέτρο.

27/10/2018

Στιβαρή Ρομπόλα Σκλάβου

Δοκίμασα για πολλοστή φορά τη Ρομπόλα του Ευριβιάδη Σκλάβου, της εσοδείας 2016, ένα λευκό που έχει ωριμάσει αποκτώντας λιπαρότητα, αρωματική και γευστική μεστότητα, φινέτσα. Χωρίς να χάσει ίχνος από τη ζωηράδα και οξύτητά του, έχει γίνει ένας εξαιρετικός συνοδός όχι μόνο για ψάρια και θαλασσινά, αλλά και για λευκά κρέατα, όπως χοιρινό, κοτόπουλο, κουνέλι. Αυτό το λευκό, αυτή η Ρομπόλα, δεν είναι απλώς ένας ακόμη καλοοινοποιημένος οίνος από μια γηγενή ποικιλία της Κεφαλονιάς, αλλά η επιτομή αυτού που  καλούμε «οικοσύστημα», η απόλυτη έκφραση της γης, του κλίματος και της ποικιλίας οιναμπέλου, δοσμένη βιοδυναμικά, άνευ περιττών οινολογικών τεχνικών, αχρείαστων προσθηκών και άλλων τινών.

11/09/2018

Κάβα Μπουτάρη 2011

Δεν συνηθίζω να επανέρχομαι σε κρασιά που έχω ήδη παρουσιάσει και αξιολογήσει, σήμερα, εντούτοις, θα κάνω μία εξαίρεση και θα ξαναμιλήσω για την Κάβα Μπουτάρη της εσοδείας 2011, την οποία κι έχω δοκιμάσει σε διάστημα δύο εβδομάδων δύο φορές. Αυτό το κόκκινο έχει κάτι αληθινά γοητευτικό, καθώς η φινέτσα, η ισορροπία και ο πλούτος συνυπάρχουν αρμονικά σ’ ένα σπάνιο αρωματικό και γευστικό σύνολο. Πρόκειται για το καλύτερο κόκκινο της οινοποιίας Μπουτάρη, που έχω ποτέ δοκιμάσει. Η δε τιμή του στο ράφι των εν Ελλάδι μαγαζιών κυμαίνεται στα 9,50 ευρώ, τιμή στην οποία είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κάτι ποιοτικώς εφάμιλλο.

03/08/2018

Αργώ Golden Ale

Η Αργώ Golden Ale, της μικροζυθοποιίας Θεσσαλίας, είναι μια μπίρα τύπου craft, που παράγεται στον Βόλο και εμφιαλώνεται αφιλτράριστη και απαστερείωτη. Ο αφρός της είναι πλούσιος, το χρώμα της χρυσαφί, τα αρώματα πληθωρικά κι η γεύση λεπτή και γεμάτη ταυτόχρονα. Για την παρασκευή της επιλέγονται  εκλεκτές ποικιλίες αμερικανικών λυκίσκων και τέσσερις ιδιαίτερες βελγικές βύνες κριθαριού και σιταριού. Νερό, βύνη κριθαριού και σιταριού, λυκίσκος και μαγιά είναι όλα κι όλα τα συστατικά της Αργώ. Απολαύστε  την σε θερμοκρασία 6-8 βαθμών Κελσίου σε κολονάτο ποτήρι.

23/07/2018

Ζύθος Μάμος

Ο ελληνικός ζύθος ποιότητας Μάμος δεν συγκαταλέγεται στις γνωστότερες ετικέτες μπίρας, που παράγονται στην Ελλάδα, παρότι ξεκίνησε τη δραστηριότητά του εν έτει 1876 στην Πάτρα. Πρόκειται για μία μπίρα τύπου Pilsener, με 5% αλκοολικό τίτλο, που παράγεται από νερό, βύνη κριθαριού, επιλεγμένο λυκίσκο και μαγιά. Ιδρυτής της ο πρώτος διπλωματούχος Έλληνας ζυθοποιός, Πέτρος Μάμος. Αρωματική, γευστικά γενναιόδωρη, με πλούσιο αφρό, εμφιαλώνεται σε γυάλινη φιάλη και τενεκεδάκι του μισού λίτρου.  Ό,τι πρέπει για το θέρος, που προμηνύεται θερμό.

04/07/2018

Δυο Ελιές 2005

Δοκίμασα ψες την τελευταία φιάλη του κρασιού «Δυο Ελιές» του Κτήματος Κυρ-Γιάννη στη Νάουσα, της εσοδείας 2005, που κρατούσα εδώ και μία περίπου δεκαετία στην κάβα μου. Το κρασί όχι απλώς έστεκε, αλλά έδειχνε να είναι σε θέση να συνεχίσει την εξέλιξή  του για ακόμη μία πενταετία. Χρωματικά ήταν βαθύχρωμο και ζωηρό ακόμη, αρωματικά αποκάλυπτε, όσο περισσότερο ανέπνεε, έναν χαρακτήρα βαθύ, πολυδιάστατο και συνάμα φίνο, ενώ γευστικά η μαλακότητα και στρογγυλάδα των τανινών, που επήλθε προϊόντος του χρόνου, δημιουργούσε μαζί με την ισορροπημένη οξύτητα και το πλούσιο σώμα την εικόνα ενός σφριγηλού και συνάμα ανεπτυγμένου οίνου.

16/06/2018