Δύο αξιοπρόσεκτες περιπτώσεις εστίασης

Στην οδό Σολωμού, στο αθηναϊκό κέντρο, λειτουργεί εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο ένα εστιατόριο, ονόματι Pharaoh, το οποίο έχει στο επίκεντρο της λειτουργίας του την ελληνική κουζίνα. Καταρχάς, να πούμε ότι το Pharaoh υπηρετεί την ευρύτερη ελληνική κουζίνα χωρίς να θέλει να την αποδομήσει, εκσυγχρονίσει ή διαφοροποιήσει, αλλά την υπηρετεί, εξ όσων μπόρεσα να καταλάβω κατά την εκεί επίσκεψή μου, με μία διάθεση απλότητας και ανάδειξης των ακαταμέτρητων αγαθών, που η ελληνική γη και οι ελληνικές θάλασσες μάς προσφέρουν. 

Στο πλαίσιο αυτού του σκεπτικού, η σαλάτα με παραπούλια, τα ρεβίθια φούρνου, τα κάστανα στιφάδο, η σούπα με χριστόψαρο, ακόμη και αυτό το γαλακτομπούρεκο, ήταν πιάτα απλά εκτελεσμένα, όχι όμως απλοϊκά, με πλούσια αρωματική και γευστική αίσθηση, άριστης ποιότητας υλικά, πιάτα που στο σύνολό τους δεν σε βάραιναν, καθώς δεν ήταν φορτωμένα με λίπη, αλλά βάσιζαν την εξαιρετικότητά τους στα κορυφαία υλικά και τα αρωματικά, τα χόρτα και τα βότανα κάθε λογής. Δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, περιγράφοντας πιάτα και γεύσεις, θα περιοριστώ να τονίσω ότι το Pharaoh είναι ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά που πήγα τους τελευταίους μήνες, το οποίο όχι μόνο μου άρεσε και με συγκίνησε αλλά με έλκει να το επισκεφθώ ξανά και ξανά. Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ στην καλή αισθητική του χώρου, το ικανοποιητικό σέρβις, μα κυρίως την εξαιρετική, πλούσια και με έμφαση στις ετικέτες ήπιας παρέμβασης λίστα κρασιών.

Από το αθηναϊκό κέντρο θα σας πάω μία βόλτα στον Κάκια, μία ψαροταβέρνα στη Σαλαμίνα, όπου πέρασα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στο σπίτι δύο εκλεκτών μου φίλων. Ο Κάκιας είναι ένα εστιατόριο που διαθέτει, πρώτα απ’ όλα, τα καλύτερα ψάρια σε ολόκληρο το νησί. Ό,τι εκλεκτότερο βγάζουν οι γύρω θάλασσες, καταλήγει στο τραπέζι του Κάκια. Έτσι κατέληξε στο τραπέζι μας ένα μπαρμπούνι του μισού κιλού, μέγεθος, που όσοι ξέρουν από θάλασσα, σπάνια μπορεί να σου τύχει. Η σχάρα το σεβάστηκε και το μετέτρεψε σε ποίημα, το ίδιο έπραξε και με τις σουπιές, που ψήθηκαν σε αυτήν με το μελάνι τους. Το φρέσκο καλαμάρι τιμήθηκε ως του άρμοζε από το μαεστρικό τηγάνι, η σαλάτα με φακές και γαρίδες, οι ζοχοί, η μους ταραμά, όλα ήταν σε ένα επίπεδο που σπάνια συναντάει κανείς σε ολόκληρη τη χώρα. Προσθέστε στο όλο σκηνικό την πλούσια λίστα κρασιών, τη θάλασσα που ανασαίνει στα πόδια σου και τη λογικότατη τιμολόγηση και θα καταλήξετε εύκολα στο συμπέρασμα ότι ο Κάκιας δύσκολα βρίσκει αντίπαλο. Το σημαντικότερο δε είναι άλλο: ο Κάκιας αποτελεί λόγο να πάει κανείς μέχρι το Πέραμα και να πιάσει το καράβι για τη Σαλαμίνα (15 λεπτά πλεύση), ο Κάκιας είναι, με λίγα λόγια, λόγος για να πεταχτεί κανείς μέχρι τη Σαλαμίνα.

03/01/2025