Ζαμπάρτας

Άλλη μία δυναμική εμφάνιση από μια παλιά καραβάνα του κυπριακού κρασιού, τον Άκη Ζαμπάρτα, που διετέλεσε επί χρόνια διευθυντής της μεγάλης οινοποιίας ΚΕΟ. Η είσοδος του οινοποιείου Ζαμπάρτας στα οινικά πράγματα του νησιού προκάλεσε ομολογουμένως αίσθηση, καθώς τα πρώτα κρασιά που κυκλοφόρησαν είναι στα αλήθεια πάρα πολύ καλά. Η σειρά των κρασιών καλύπτει όλα τα είδη (λευκά, ροζέ, κόκκινα), με μεγάλη θα έλεγα επιτυχία, για νεοεισερχόμενο παραγωγό. Παρά το γεγονός ότι κατατάσσω τον οινοποιό στην έκτη θέση, δύσκολα μπορώ να σκεφθώ κάποια σειρά κρασιών άλλου οινοποιείου, που να είναι ποιοτικώς σαφώς ανώτερη. Τα κρασιά Ζαμπάρτα είναι κυπριακά κρασιά πρώτης γραμμής. Τα λευκά – τόσο το Ξυνιστέρι όσο και το Sémillon-Ξυνιστέρι – συγκαταλέγονται μέσα στα κορυφαία πέντε ομόχρωμα που παράγονται στην Κύπρο. Το ροζέ είναι το καλύτερο που βρίσκει κανείς στη χώρα, ιδιόμορφο, αρωματικό, ζωηρότατο. Το Μαραθεύτικο-Shiraz καλύπτει με την ίδια επιτυχία το πεδίο των κόκκινων κρασιών. Βαθύ, πυκνό αρωματικά και γευστικά, ισορροπημένο, αποτελεί ελπίδα για το μέλλον. Το έτερο των ερυθρών κρασιών του οινοποιείου, η Λευκάδα, αν και αποτελεί μια καλή προσπάθεια, χρειάζεται ακόμη δουλειά. Ένα μένει να αποδείξουν τα κρασιά Ζαμπάρτα: Ότι θα έχουν την ανάλογη συνέχεια, ότι θα παραμείνουν σταθερά (και βελτιωνόμενα) ανάμεσα στις εσοδείες.

ο Άκης Ζαμπάρτας

Στο πεδίο του αμπελώνα υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά από τον παραγωγό, που θα πρέπει να επενδύσει σοβαρά, εάν επιθυμεί να έχει συνέχεια το έργο που ξεκίνησε. Κτηριακά το οινοποιείο συμπληρώνεται σιγά-σιγά, ακόμη και τη στιγμή της εκτύπωσης του Οινικού Οδηγού τελούνταν εργασίες αποπεράτωσης. Απλό κτίσμα, λειτουργικό, που ικανοποιεί με επάρκεια τις σύγχρονες απαιτήσεις της οινοποίησης. Χωρίς πολυτέλειες και λούσα επί του παρόντος, με μοναδικό στόχο την οινοποίηση αυτή καθαυτήν.

Τις προοπτικές του μέλλοντος καλείται να εκπληρώσει ο υιός του παραγωγού, Μάρκος Ζαμπάρτας, που συμπληρώνει οσονούπω τις σπουδές του στην Οινολογία. Θα χρειαστεί πολύς κόπος, μεράκι και ταπεινότητα για να συνεχίσει στα χνάρια του πατέρα του και μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει πόσο θα τα καταφέρει. Του το εύχομαι από τα μύχια της ψυχής μου...