Κολιός

Ο Μάριος Κολιός παραμένει μακριά από τα φώτα του τόσο απαραίτητου οινικού μάρκετινγκ. Παραμένει γαντζωμένος στο χωριό του, τον Στατό-Άγιο Φώτιο, που το υπεραγαπά, δηλώνοντας ξεκάθαρα: «Δεν θέλω να φεύγω από εδώ». Μου αρέσουν άνθρωποι σαν τον Κολιό. Που ξέρουν το χωριό τους, τη γη τους, τη γωνιά τους, που τους αρέσει η βολή του σπιτιού, της οικογένειας, που δεν θέλουν να είναι in. Ο Μάριος Κολιός σκαρφάλωσε στον Στατό, σε μια καμπή του δρόμου που οδηγεί στην Παναγιά, και έκατσε εκεί να φτιάχνει και να πουλά κρασί, καθώς αγναντεύει από το πεντάμορφο οινοποιείο του το πέλαο και τη στεριά.

Και μου κάνει εντύπωση, που όντας αυτοδίδακτος, όντας μοναχός του οίνου, κάνει τόσο ωραία, τόσο αυθεντικά κρασιά. Η Περσεφόνη είναι απερίγραπτη, κορυφαίο Ξυνιστέρι, το καλύτερο τα τελευταία χρόνια μαζί με τον Πετρίτη. Ο Άγιος Φώτιος – από κυπριακές ποικιλίες (Μαύρο, Μαραθεύτικο) – είναι ένα από τα καλύτερα κόκκινα της χώρας κάτω των πέντε ευρώ. Το Μαραθεύτικο είναι κι αυτό ένα αληθινό κρασί, που έχει μέσα του τη γη του Στατού-Αγίου Φωτίου, το Shiraz ένα από τα δύο καλύτερα της νήσου, το Cabernet Sauvignon αξιόλογο κι αυτό, μια γκάμα πλούσια και ποιοτική.

Ο Μάριος Κολιός

Για το οινοποιείο και τον εξοπλισμό του ένα μένει να πω. Εντυπωσιακό κτίσμα, που σέβεται την παράδοση της περιοχής, πετρόκτιστο, με κάβες που προκαλούν δέος, καθαριότητα χειρουργείου, πολύ καλό εστιατόριο με σπιτική κουζίνα και πρατήριο λιανικής πώλησης.

Είμαι βέβαιος πως το οινοποιείο Κολιός θα συνεχίσει να παράγει πολύ καλά κρασιά και στο μέλλον, αφού ο ιδιοκτήτης του δείχνει ακούραστος και παθιασμένος. Μένει μόνο να βρει στο πρόσωπο των παιδιών του τον άξιο συνεχιστή του κολοσσιαίου έργου, που με τόσο μεράκι ξεκίνησε.