Μια επίσκεψη στον Τηλέμαχο

Ο Τηλέμαχος, παλιό μαγαζί της Αθήνας με ειδίκευση στο κρέας, ξεκίνησε την πορεία του στην ελλαδική εστίαση τη δεκαετία του 50, με το πρώτο του εστιατόριο στην Κηφισιά. Εδώ και μερικά χρόνια, ένα δεύτερο εστιατόριο λειτουργεί στην Πανεπιστημίου 10 του αθηναϊκού κέντρου, σε μια στοά απέναντι ακριβώς από το μεγάλο πολυκατάστημα της πόλης, ονόματι Attica.

Βρέθηκα εκεί παραμονή Πρωτοχρονιάς, μεσημέρι, με ένα ζευγάρι αγαπητών φίλων, καλοφαγάδων, με παράδοξες, ωστόσο, πολιτικές απόψεις. Ευτυχώς, ο χώρος του εστιατορίου δεν χαρακτηριζόταν από καμία παραδοξότητα, καθώς είναι ψηλοτάβανος, μεγαλοπρεπής, θα έλεγα, καθαρός, με ωραία και άνετα τραπέζια και καθίσματα, όμορφα σερβίτσια και εξαιρετικά κρασοπότηρα του οίκου Spiegelau. Το σέρβις ευγενικό και γρήγορο, μια και με το που εισήλθαμε στον χώρο και καθίσαμε, ένας νεαρός κατέφθασε με το πηγαίο του χαμόγελο και μια απροσποίητη ευγένεια.

Η λίστα των κρασιών καλή, παρά ταύτα, σηκώνει αρκετή βελτίωση, τόσο σε επίπεδο επιλογών όσο, κυρίως, σε επίπεδο τιμολόγησης, η οποία θα μπορούσε να είναι κάπως πιο συγκρατημένη. Χαρακτηριστικότερο δείγμα της τιμολογιακής αστοχίας ήταν οι τιμές των φιαλών μάγκνουμ, που για κάποιον απροσδιόριστο εις εμέ λόγο ήταν τριπλάσιες σχεδόν της κλασικής φιάλης των 75cl. Πάντως, τα ποτήρια, όπως ήδη είπα, η θερμοκρασία σερβιρίσματος, τα σε τακτό χρονικό διάστημα απογεμίσματα, οι αλλαγές των ποτηριών σε κάθε επόμενη φιάλη ήταν στοιχεία που επαινούν τον χώρο.

Το φαγητό στον Τηλέμαχο, που σερβίρει αποκλειστικά κρέας, αλλά και μια-δυο μακαρονάδες και κάποια μαγειρευτά, με βάση πάλι το κρέας, είναι καλό. Όμως, χωρίς να δίδει εύκολα δικαιώματα σε κάποιον να το ψέξει σοβαρά, δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τη σφαίρα του καλού και να ανέβει στο επίπεδο αυτού που καλούμε «γευστική εμπειρία». Η σαλάτα με κρητικό παξιμάδι, ντοματίνια, μικρή ρόκα, κατίκι, φινόκιο και οξύμελο ήταν πολύ καλή, καθώς το παξιμάδι από την Κρήτη ήταν εντυπωσιακά εκφραστικό, το δε οξύμελο έκανε όλη τη δουλειά επενδύοντας τα πάντα με μια νοστιμιά. Η χειροποίητη τυρόπιτα όχι μόνο κέρδισε τις εντυπώσεις, ταίριαξε κι απόλυτα με τα κόκκινα κρασιά που πέρασαν από το τραπέζι. Η βοδινή σπαλομπριζόλα ωρίμασης του κιλού, από ελληνικό κρέας, που επέλεξα ως κυρίως, αν και ικανοποίησε, δεν στάθηκε στο ύψος που θα ανέμενα, ούτε ανταποκρίθηκε επαρκώς στην τιμή της (50 ευρώ), καθώς χρειαζόταν ενδεχομένως κάποιες ακόμη ημέρες ωρίμασης, προκειμένου να εκλείψει κι αυτή η μικρή μεν αισθητή δε «σκληράδα» που τη χαρακτήριζε.

Εν κατακλείδι, ο Τηλέμαχος είναι ένα καλό μαγαζί, στο οποίο πηγαίνεις με ευχαρίστηση, περνάς ωραία και απολύτως πολιτισμένα, που χρειάζεται λίγη παραπάνω φροντίδα στη λεπτομέρεια για να ανέβει επίπεδο, σε αυτό όμως το ύψος της εστίασης η αλλαγή κατηγορίας είναι, ως γνωστόν, πολύ δύσκολη και απαιτεί μεγάλη αφοσίωση και εξίσου μεγάλο πείσμα. Πληρώσαμε για δύο πρώτα, τρία κυρίως και 2 φιάλες εξαιρετικό κόκκινο κρασί 274 ευρώ για τέσσερα άτομα. Για τη συνολική εμπειρία δεν τα θεωρώ πολλά, ήταν μία δίκαιη τιμή δεδομένου του χώρου, του σέρβις, του φαγητού και των εξαιρετικών κρασιών που παραγγείλαμε.

04/01/2023