Οι δρόμοι του κρασιού
Πάνε κάποια χρόνια τώρα, επτά-οκτώ, δεν θυμάμαι ακριβώς, ούτε και έχει μεγάλη σημασία, που ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού αποφάσισε να δημιουργήσει τους Δρόμους του Κρασιού, με σκοπό την προσέλκυση επισκεπτών, κατά κύριο λόγο τουριστών, στα οινοποιεία του τόπου μας. Μια πρώτη ανάγνωση της απόφασης αυτής δεν μπορεί να κάνει κάποιον να διαφωνεί, καθώς, φαινομενικά τουλάχιστον, η αύξηση της επισκεψιμότητας στα κατά τόπους οινοποιεία μας μόνο ευεργετικά αποτελέσματα θα μπορούσε να συσσωρεύσει.
Είχα τότε προσεγγιστεί από τον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού για να εκφέρω αρχικώς τις απόψεις μου και να βοηθήσω στην επιμέλεια των κειμένων, που θα χρησιμοποιούνταν για την εκτύπωση των μικρών, σχετικών με τους Δρόμους του Κρασιού βιβλιαρίων. Άποψή μου ήταν τότε ότι θα έπρεπε να καθοριστούν σαφή κριτήρια επιλογής των οινοποιητικών μονάδων, που θα επιθυμούσαν να μετέχουν στο όλο πλάνο. Κι όταν λέω σαφή κριτήρια, δεν εννοώ χαλαρά κριτήρια επιδερμικής υφής αλλά αυστηρά κριτήρια επιλογής, με βάση τα οποία μία οινοποιία θα διεκδικούσε τη συμμετοχή της στους Δρόμους του Κρασιού.
Τα κριτήρια αυτά είναι εύκολο να τα σταχυολογήσουμε, εάν διαθέτουμε, βεβαίως, την ελάχιστη εκείνη αμπελοοινική αντίληψη για το πώς θα πρέπει να λειτουργεί μία οινοποιητική μονάδα, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Κοντολογίς, τα παραθέτω: ένα αξιοπρεπές δείγμα ιδιόκτητων αμπελώνων, κτηριακές εγκαταστάσεις που αποπνέουν σοβαρότητα, είτε αυτές είναι παραδοσιακού τύπου είτε μοντέρνες, κατάλληλη αίθουσα γευστικής δοκιμής, σωστά κρασοπότηρα για γευσιγνωσία κτλ. Αναφέρω ολίγα μόνο από τα κριτήρια εκείνα που καθιστούν μία μονάδα άξια επίσκεψης, αποφεύγοντας τις υπερβολές και τα μεγαλεία. Τότε, λοιπόν, με βάση τα δεδομένα της εποχής, τα οινοποιεία που διέθεταν τις ελάχιστες προδιαγραφές ποιότητας για συμμετοχή στους Δρόμους του Κρασιού ήταν πραγματικά ελάχιστα, πέντε-έξι το πολύ. Συνεπώς, εισήγησή μου ήταν να ενταχθούν στο πρόγραμμα μόνο εκείνα τα οινοποιεία που ήταν αληθινά έτοιμα για κάτι τέτοιο, παραχωρώντας περαιτέρω χρόνο σε όσους άλλους οινοποιούς επιθυμούσαν να βελτιώσουν τις συνθήκες λειτουργίας τους, μπαίνοντας στο όλο πλάνο αργότερα. Η εισήγησή μου αυτή έπεσε, ως βεβαίως ανέμενα, στο κενό, καθώς μου ελέχθη ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί κανείς, εκτός και αν είναι τελείως χύμα.
Η πρότασή μου, εντούτοις, στην οποία έως σήμερα εμμένω, εδραζόταν σε μία λογική που προσωπικά θεωρώ σωστή. Ποια είναι αυτή; Προσκαλείς κάποιον να πάει να δει κάτι, εάν αυτό το κάτι είναι άξιο επίσκεψης, εάν διαθέτει τα ελάχιστα εκείνα χαρακτηριστικά που το καθιστούν ικανό να προσελκύσει τον επισκέπτη, και δη τον απαιτητικό. Γιατί δεν θα μπει στο αμάξι για να πάει στο οινοποιείο στην Πιτσιλιά ή στα Κρασοχώρια ή στην Πάφο ένας τουρίστας ή μία τουρίστρια από την Αγία Νάπα, που έρχεται στο ωραίο μας νησί απλώς για να μεθύσει, να καπνίσει και να θορυβήσει. Στο οινοποιείο θα θελήσει να πάει ο τουρίστας ο ποιοτικός, όπως μάθαμε να τον αποκαλούμε στην ωραία μας νήσο. Αυτός που είναι εκλεκτικός, απαιτητικός, καλοφαγάς, οινικά ευαίσθητος, αυτός που έχει εντάξει το κρασί στην καθημερινότητά του και το έχει κάνει βίωμα και κουλτούρα του. Αυτός, όμως, ο ποιοτικός που λέμε, θα έχει πάει και σε άλλα οινοποιεία άλλων χωρών. Θα έχει πάει σε κάνα-δυο πύργους στη Γαλλία και σε δυο-τρία κάστρα στην Ιταλία, αν πάει στην Κύπρο και δει τα παραπήγματα με τους τσίγκους και τα λοιπά ευτελή υλικά, καλό θα μας κάνει ή κακό; Για σκεφθείτε το λίγο. Να διαφημίζουμε εμείς τους Δρόμους του Κρασιού, να βάζουμε παντού πινακίδες, να τυπώνουμε σε τέσσερις παρακαλώ γλώσσες τα σχετικά φυλλάδια και να πηγαίνει ο άλλος έμπλεος χαράς και να βλέπει το πλαστικό κεραμίδι και το πλαστικό καρεκλολόι και τα ντεπόζιτα τα πλαστικά στην ταράτσα, με τα σίδερα για τη μελλοντική επέκταση να προεξέχουν. Αυτό συμβάλλει πιστεύετε θετικά στην προσπάθεια να εκτιμηθεί η κυπριακή αμπελουργία και οινοποίηση;
Ενώ, αν σε αυτό το εγχείρημα εντάσσονταν αρχικώς μόνο πέντε-έξι αξιοπρεπή οινοποιεία, στα οποία θα συνέρρεαν οι τουρίστες αλλά και οι ντόπιοι και ο τζίρος τους θα πολλαπλασιάζονταν μόνο και μόνο από τις επί τόπου πωλήσεις, να δείτε πόσοι άλλοι θα προσπαθούσαν σιγά-σιγά να βελτιώσουν τον αμπελώνα και τις εγκαταστάσεις του, προκειμένου να ωφεληθούν από τους Δρόμους του Κρασιού, οι οποίοι μόνο έτσι θα εκπλήρωναν πραγματικά την αποστολή τους. Μόνο τότε θα μετατρέπονταν σε αληθινό καταλύτη εξελίξεων και προόδου, μόνο τότε θα ωθούσαν την κοινότητα των οινοπαραγωγών της χώρας να ανασκουμπωθεί και να κοιτάξει να εξωραΐσει και να καλλωπίσει το σπίτι και τη δράση της, γιατί θα υπήρχε το κίνητρο του κέρδους από τη συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα, που, δυστυχώς, σχεδιάστηκε με τρόπο που δεν έμενε άλλη επιλογή παρά να αποτύχει.
08/01/2017
|