Αρχική Σελίδα  |  Επικοινωνία  |  Αναζήτηση:
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Cyprus Wine Pages

Μέθυ-σε απόψε το κορίτσι μου…



Στη στήλη των Προτάσεων έχω εδώ και λίγες ημέρες ανεβάσει το ερυθρό Μέθυ, της εσοδείας 2015, του οινοποιείου Βασιλικό στον Κάθικα της επαρχίας Πάφου. Στη σύντομη περιγραφή που κάνω για το εν λόγω κρασί αναφέρω ότι το θεωρώ ως το καλύτερο κυπριακής παραγωγής κόκκινο, που έχω ποτέ δοκιμάσει. Επειδή αυτό είναι μία σοβαρή δήλωση, θα ήθελα να επεκταθώ επί του ζητήματος, δίδοντας κάποιες εξηγήσεις για τους λόγους που με ωθούν να πιστεύω ότι, πράγματι, το κρασί αυτό των αδελφών Κυριακίδη είναι τόσο σημαντικό.

 

Εξαιρετικά κόκκινα τοπικής παραγωγής έχω δοκιμάσει αρκετά. Ίσως όχι όλες τις εσοδείες όλων, αλλά θεωρώ ότι έχω σαφή εικόνα των οινικών πεπραγμένων των εν Κύπρω παραγωγών. Κόκκινα που τιμολογούνται μεταξύ 15 και 20 ευρώ στο ράφι της υπεραγοράς από μικρά οινοποιεία της χώρας, τα οποία ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους, συνήθως, εντούτοις, αποτυγχάνουν ως προς τη σχέση ποιότητας-τιμής. Σήμερα, όμως, δεν σκοπεύω να σχολιάσω το θέμα της τιμής πωλήσεως αυτής καθεαυτής, αλλά την ποιότητα και μόνο των κορυφαίων κόκκινων που παράγονται στη χώρα. Κάποια από αυτά είναι το Έπος της Κυπερούντας, το Opus Artis του Βλασίδη, το Μαραθεύτικο του Αργυρίδη, ενδεχομένως το Shiraz-Λευκάδα του Ζαμπάρτα, ίσως και κάνα-δυο ακόμη. Όλα αυτά είναι όντως πολύ καλά έως εξαιρετικά κόκκινα, που οινοποιούνται από ανθρώπους με όραμα και γνώση και που σίγουρα στο μέλλον θα δώσουν ακόμη καλύτερα κρασιά. Αυτά τα κόκκινα είναι πυκνά, πλούσια και έντονα αρωματικά, γεμάτα και μάλλον τανικά γευστικά, με ορατή την παρουσία του δρύινου βαρελιού, αισθητή την αλκοόλη και ενίοτε ελαφρώς προεξέχουσες τις τανίνες και την οξύτητα. Είναι, σε κάθε περίπτωση, η ελίτ των τοπικής παραγωγής κόκκινων, η ομάδα εκείνη που περιλαμβάνει τους αρσιβαρίστες της κυπριακής οινοποίησης, ωστόσο, απουσιάζει αυτό το κάτι, το οποίο, κατά την άποψή μου, διαθέτει το Μέθυ του Βασιλικού.

 

Ποιο, όμως, είναι αυτό το κάτι; Είναι το οικοσύστημα. Το οποίο οδηγεί στη φινέτσα, στη μαλακότητα, στην αυθεντικότητα, στη δυνατότητα διαρκούς εξέλιξης στο ποτήρι, εν τέλει, στην κλάση. Και, βεβαίως, στη δυνατότητα να παλαιώσει και όχι απλώς να κρατηθεί στον χρόνο, αλλά να μετεξελιχθεί σε κάτι σαφώς κομψότερο, στρογγυλότερο και ομορφότερο. Η διαφορά κλάσης ανάμεσα στην κορυφαία ομάδα των ερυθρών οίνων που παράγονται στο νησί και στο Μέθυ έγκειται πρωτίστως στο οικοσύστημα του Κάθικα. Τίποτα δεν μπορεί να πράξει κανείς για να το νικήσει αυτό, τίποτα δεν μπορεί να σταθεί υπεράνω της αξίας αυτού του μικροκλίματος. Ο Κάθικας, ως γνωστόν, γειτνιάζει με τη θάλασσα της Πάφου, η οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, μετριάζει τις θερμοκρασίες, καθιστώντας τες σαφώς ηπιότερες για τη συχνά ταλαιπωρούμενη άμπελο της κυπριακής υπαίθρου. Πέρα από τη γειτνίαση με τη θάλασσα, ο Κάθικας κείται σε ένα σχετικά μεγάλο υψόμετρο, για τα δεδομένα του νησιού μας, το οποίο με τη σειρά του εξασφαλίζει ήπιες, φιλικές και σταθερές θερμοκρασιακές συνθήκες για την καλλιέργεια αμπελώνων. Από τη μέχρι τώρα πορεία μου στα αμπελοοινικά πράγματα του τόπου, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Κάθικας είναι η καλύτερη περιοχή για την καλλιέργεια της αμπέλου. Εξαιρετικά καλές περιοχές θεωρώ επίσης την ορεινή Πιτσιλιά (άνω των 1000 μέτρων υψόμετρο), την Παναγιά και τον Στατό-Άγιο Φώτιο και τα μεγαλύτερα σε υψόμετρο αμπελοτόπια της περιοχής των Κρασοχωριών.

 

Το οικοσύστημα, βεβαίως, του Κάθικα δεν εξασφαλίζει από μόνο του την επιτυχία, καθώς μία κακή ή μέτρια έστω οινοποίηση θα μπορούσε να αποτελέσει τον δολοφόνο των όσων η φύση της Πάφου απλόχερα προσφέρει. Η οινοποίηση, όμως, διόλου τυχαία δεν είναι στο οινοποιείο Βασιλικό, καθώς την εξαιρετική δουλειά των αδελφών Κυριακίδη υποστηρίζει και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο η υπεύθυνη οινολόγος κ. Αφροδίτη Κωνσταντή. Σημαντικό επίσης ρόλο στην τελική ποιότητα του Μέθυ, και όχι μόνο, διαδραματίζει και η τεχνολογία αιχμής που διαθέτει πλέον το οινοποιείο.

 

Μέθυ-σε απόψε το κορίτσι, το κορίτσι της ετικέτας, φιλοτεχνημένο από τον φίλο, εκλεκτό του τόπου μας ζωγράφο, Ανδρέα Χαραλαμπίδη, που με αυτό το ανερμήνευτο βλέμμα γέρνει το κεφάλι, κοιτώντας το κολονάτο κι όσα έχει να της πει…


21/12/2019

Άρθρα: Οινοποιεία

»

Το πείραμα απέτυχε

02/08/2023

»

Ο επισκέπτης ως ενόχληση

27/07/2023

»

Μην ζητάτε χρήματα, το ευτελίζετε…

26/07/2022

»

Δεν έχει δρόμο να διαβώ…

15/07/2022

»

Και η ορχήστρα παίζει…

08/07/2022

»

Κράτα μάνα και θα γίνει το μεγάλο πήδημα!

05/12/2020

»

Κρασιά αιώνιοι έφηβοι

25/09/2020

»

Οινολοχαγός στα Χανδριά

26/01/2020

»

Μέθυ-σε απόψε το κορίτσι μου…

21/12/2019

»

Νεμέα, Τρίτη και 13…

30/08/2019

»

Η δικαίωση ενός οραματιστή

30/06/2019

»

Επένδυση-μαμούθ στο Όμοδος

03/06/2018

»

Château Margaux: αξίζει τα λεφτά του;

20/05/2018

»

Όταν το κρασί εκπλήσσει

11/02/2018

»

Η τελευταία εσοδεία

03/09/2017

»

Αγρότης παγκόσμιας εμβέλειας

04/06/2017

»

Το Έπος της Κυπερούντας

09/04/2017

»

Προς επίδοξους οινοποιούς

27/11/2016

»

Βλασίδης νέας γενιάς

30/10/2016

»

Τραπεζίτης με σφράγισμα

16/10/2016

Οίνου Συμβουλευτική Πάνω  |  Πίσω  |  Εκτύπωση  |  Εξειδικευμένη Αναζήτηση  |  Επικοινωνία  |  Αρχική Σελίδα