Επένδυση-μαμούθ στο Όμοδος
Άκουγα πολλά και διάφορα σχετικά με κάποιον μεγαλοδικηγόρο, που κτίζει οινοποιείο στο Όμοδος. Σχόλια στα οποία εμφανής ήταν ο θαυμασμός για το μεγαλεπήβολο του έργου, για το μέγεθος και τη λαμπρότητά του. Ένας νομικός από το πουθενά, με καταγωγή το Όμοδος και αγάπη για το χωριό του, βάζει στα σκαριά μία αμπελοοινική εκμετάλλευση που προκαλεί δέος. Αυτή περίπου ήταν η αίσθηση που απεκόμισα από τα όσα εντυπωσιακά άκουγα για το βεληνεκές του έργου.
Κάποια στιγμή, όλως αιφνιδίως, λαμβάνω μέσω ενός φίλου πρόσκληση για να επισκεφθώ το υπό ανέγερση οινοποιείο και τους υπό ανασύσταση αμπελώνες στο Όμοδος. Μια Κυριακή, λοιπόν, κινήσαμε για το χωριό, να δούμε από κοντά αυτή τη μεγάλη αμπελοοινική επένδυση και να γνωρίσουμε τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από αυτήν. Ήταν κατά τις 11 το πρωί, που μπαίνοντας στο Όμοδος από τη μεριά της Λεμεσού αντίκρισα απέναντί μου ένα επιβλητικό κτήριο να στέκει περήφανο σε ένα ύψωμα άνωθεν του χωριού. Δεν δυσκολεύτηκα στιγμή να συνειδητοποιήσω ότι αυτό το κτήριο ήταν ο προορισμός μου. Στην είσοδό του συναντήσαμε τον κ. Χρήστο Βασιλειάδη, για τους φίλους του Χρύση, ο οποίος μας υποδέχτηκε κι άρχισε χωρίς χρονοτριβή να μας ξεναγεί στους χώρους του οινοποιείου, που βρίσκεται στα τελειώματα. Η χονδρή δουλειά έχει ήδη γίνει, απομένουν τα φινιρίσματα. Ένα κολοσσιαίο κτήριο για τα κυπριακά δεδομένα, που όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στο νησί, απλωμένο σε τρία με τέσσερα επίπεδα, με άπλετους χώρους οινοποίησης, παλαίωσης, υποδοχής, με τεράστιες βεράντες όπου μπορούν να τελεστούν τρεις γάμοι ταυτόχρονα, με σιντριβάνια, κήπους, εσωτερική πισίνα (!), γραφεία, δωμάτια φιλοξενίας επισκεπτών, αίθουσα εστίασης, χημείο, ίσως δεν τα θυμάμαι όλα αυτή τη στιγμή. Η έκπληξη που μου επεφύλαξε η ξενάγηση στο οινοποιείο έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν επιβιβάστηκα σε ένα τζιπ της οινοποιίας, για να γνωρίσω από κοντά τους ιδιόκτητους αμπελώνες, οι οποίοι αριθμούν, παρακαλώ, 800 τόσα στρέμματα, αρκετά από τα οποία έχουν φυτευθεί ήδη, ενώ άλλα είναι έτοιμα να υποδεχθούν στα σπλάχνα τους τα νέα κλήματα. Στο ένα αμπέλι μία μπουλντόζα μασάει τη γη και της δίνει το νέο της σχήμα, στο άλλο των 50 με 60 στρεμμάτων, ψηλά, στην κορυφή του Αφάμη, δύο ερπύστριες αποδεικνύουν πως ο «άνθρωπος εν ο τόπος τζι’ ο τόπος ας εν γέρημος», λίγο πάρα πέρα, σ’ ένα πλάτωμα του βουνού, η γης καρτερεί τον σπαστήρα, που θα συνθλίψει τις πέτρες και θα επιτρέψει τη φύτευση του Syrah. Μια ολόκληρη αμπελουργική κληρονομιά, ένα οινικό μεγαλείο που ανδρώνεται μέρα τη μέρα και δείχνει να θέλει να κυριαρχήσει στην οινική σκηνή όχι μόνο του Ομόδους, αλλά ολάκερης της Κύπρου.
Δυο νεαρές, συμπαθέστατες οινολόγοι εξ Ελλάδος έχουν ήδη αναλάβει το οινολογικό κομμάτι τους Κτήματος Βασιλειάδη κι ένας νεαρός γεωπόνος, που δεν πρόλαβα να γνωρίσω, έχει επιφορτιστεί με τη φροντίδα των αμπελώνων. Το οινοποιείο έχει ήδη φτιάξει, αν και ανολοκλήρωτο, τα πρώτα του κρασιά, δύο λευκά, ένα ροζέ κι ένα ερυθρό, πρώτες δοκιμαστικές προσπάθειες, καθόλου κακές. Ο δρόμος ανοίγεται μπροστά του λαμπρός και το πεδίο δόξης λαμπρότερο, ωστόσο, αυτό που εγείρει εντός μου κάποιους προβληματισμούς είναι το γεγονός ότι όλο αυτό το εκπληκτικό σε μέγεθος και ασύλληπτο σε κόστος αμπελοοινικό εγχείρημα δείχνει να έχει ανάγκη μίας σαφούς κατεύθυνσης. Απ’ ό,τι μπόρεσα να καταλάβω από την ευγενική περιήγηση και φιλοξενία του κ. Βασιλειάδη, στα 800 τόσα στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων, στα οποία θα προστεθούν άλλα 200 περίπου από τον ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό κύκλο, προγραμματίζεται να φυτευθεί μία πανσπερμία ποικιλιών, ντόπιων και ξένων, με έναν τρόπο που στα δικά μου τουλάχιστον μάτια δεν είναι απολύτως συγκροτημένος κι ούτε διαπνέεται από τη δέουσα στρατηγική βάθους. Sauvignon Blanc στην κορφή του Αφάμη, Syrah σε μία καταπληκτική και ευρύτατη πλαγιά, Chardonnay αλλού, Cabernet Sauvignon και Merlot πιο πέρα, λίγο Γιαννούδι δεξιά, περισσότερο Ξυνιστέρι αριστερά, κάποια στρέμματα ίσως με Μαραθεύτικο κτλ. Μέσα από την κουβέντα μου με τον άνθρωπο που διοικεί το όλο πλάνο, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο προσανατολισμός είναι εξαγωγικός, με κύρια αγορά τη Ρωσία, και όχι μόνο, βεβαίως, προσωπικώς όμως θεωρώ ότι η όλη αμπελουργική βάση θα πρέπει να αποκτήσει σαφέστερη κατεύθυνση, με έμφαση στις τοπικές ποικιλίες, ιδιαίτερα αν η κατεύθυνση θα είναι εξαγωγική.
Σε κάθε περίπτωση, συγχαίρω τον Χρήστο Βασιλειάδη για το σθένος και το όραμά του να ορθώσει στον ομοδίτικο ορίζοντα ένα εμβληματικό οινοποιείο, που θα εντυπωσιάσει τον κάθε επισκέπτη, κι έναν, βεβαίως, τεραστίων διαστάσεων αμπελώνα, που μπορεί να υποστηρίξει σε βάθος χρόνου το σύνολο της παραγωγής. Κι επειδή στέκομαι ενώπιων της εκατομμυρίων ευρώ αυτής επένδυσης με δέος, τον παροτρύνω να σκεφθεί στέρεα πώς θα μορφώσει τον αμπελώνα του, γιατί το μόνο λάθος που δεν διορθώνεται άμεσα και εύκολα σε μια αμπελοοινική εκμετάλλευση είναι η άστοχη φύτευση των αμπελώνων που κληθούν να υπηρετήσουν το υψηλό αυτό έργο.
03/06/2018
|