Ξυνιστέρι διά νόμου

Η ποικιλία Ξυνιστέρι

Η απάντηση με λίγα λόγια είναι απλή: λευκές έχουμε, ερυθρές όχι! Να πιάσουμε τα πράγματα, όμως, από την αρχή. Να εξετάσουμε σήμερα το πεδίο των λευκών ποικιλιών και να αφήσουμε για την επόμενη Κυριακή τα δύσκολα, τις ερυθρές ποικιλίες οιναμπέλου. Λευκές, ή καλύτερα λευκή, έχουμε και είναι το Ξυνιστέρι, δεν υπάρχει τίποτα άλλο! Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον το Ξυνιστέρι είναι, δίχως αμφισβήτηση, η μοναδική αυτόχθων λευκή ποικιλία, που είναι εις θέσιν να αποδώσει λευκά κρασιά με σύγχρονο προφίλ, κρασιά δηλαδή φρέσκα, αρωματικά, με ικανοποιητική οξύτητα, ιδανικά για το θερμό και ξηρό κλίμα της νήσου. Το Ξυνιστέρι είναι στην ουσία η μία και μόνη ποικιλία, η αναντικατάστατη επιλογή μας στην προσπάθεια να κατακτήσουμε ένα μικρό έστω μερίδιο από τη διεθνή εξαγωγική πίτα.

Το Chardonnay είναι καλύτερη ποικιλία; Ναι! Το Sauvignon Blanc; Ναι! Το Riesling; Ναι! Όχι όμως για την Κύπρο. Τα κυπριακά Chardonnay είναι από ικανοποιητικά έως αδιάφορα, εάν συγκριθούν με τα κορυφαία γαλλικά ή με τα τίμια χιλιανά, αυστραλιανά κ.ά. Τα τοπικά Sauvignon Blanc είναι χάλια, πλαδαρά, άνευρα, χωρίς τον παλμό και την ασύλληπτη αρωματικότητα και την αχαλίνωτη γευστική ένταση των καλύτερων γαλλικών ή νεοζηλανδέζικων. Τα κυπριακά Riesling ακόμα πιο χάλια, προσβάλλουν το όνομα της μεγάλης αυτής ποικιλίας.

Γι’ αυτό θέση μου είναι μία: να απαγορευθεί διά νόμου η φύτευση, σε όλη την επικράτεια της νήσου, οποιασδήποτε άλλης λευκής ποικιλίας εκτός του Ξυνιστεριού. Μπορεί κάποιοι να ισχυριστούν ότι η εισήγησή μου είναι δικτατορική, σταλινική, μονόχνοτη ή εκτός ευρωπαϊκών προδιαγραφών, αλλά ουδέποτε θα την αποσύρω. Επιμένω ότι η φύτευση οποιασδήποτε άλλης λευκής ποικιλίας στην Κύπρο όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά, αλλά εκτρέπει την οινική παραγωγή του τόπου από την ορθή πορεία, η οποία θα έπρεπε να είναι μία: η οινοποίηση και προώθηση στις αγορές του εξωτερικού του σταφυλιού-σημαία, που δεν είναι άλλο από το Ξυνιστέρι.

Κάποιοι οινοποιοί θα πουν ότι μπορούν να φτιάξουν και καλά Sauvignon Blanc ή καλά Chardonnay και να τα προτείνουν στο εξωτερικό, και ότι θα ήταν σφάλμα να περιορίσουμε τους ορίζοντές μας στα πλαίσια του Ξυνιστεριού, που δεν μπορεί να δώσει μεγάλα κρασιά. Εδώ θα πρέπει λοιπόν να απαντήσουμε: Πρώτον, πιστεύω ότι ουδέποτε η Κύπρος θα μπορέσει να φτιάξει σπουδαία Sauvignon Blanc ή Chardonnay για πολλούς και διάφορους λόγους, δεύτερο πιστεύω ότι με το να εστιάσουμε στο Ξυνιστέρι δεν περιορίζουμε αλλά διευρύνουμε τους οινικούς ορίζοντές μας, μια και με το Ξυνιστέρι μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από τα στενά πλαίσια της τοπικής αγοράς και να κινηθούμε με αξιώσεις προς το εξωτερικό και, τρίτο, συμφωνώ μεν ότι το Ξυνιστέρι δεν μπορεί ίσως να δώσει μεγάλα λευκά, αλλά ποιος είπε ότι τα μεγάλα λευκά είναι που φέρνουν τις πωλήσεις και τα μεγάλα έσοδα. Τις πωλήσεις τις φέρνουν τα κρασιά που πωλούνται σε ελκυστικές τιμές και απευθύνονται στο καθημερινό τραπέζι. Πωλήσεις και μάλιστα τρελές κάνουν, για παράδειγμα, τα Pinot Grigio και τα Frascati των Ιταλών, και τα δύο κατώτερα ενός καλού Ξυνιστεριού. Εδώ είναι που παίζεται το παιγνίδι. Να καταφέρεις να φτιάξεις καλό καθημερινό κρασί σε ανταγωνιστική τιμή, το οποίο να είναι όμως αυθεντικό, άρα και ενδιαφέρον για τον εστιάτορα, τον οινέμπορο και τελικώς τον καταναλωτή. Αλλά, για να το καταφέρεις αυτό θα πρέπει να διαθέτεις μια κρίσιμη μάζα παραγωγής, που αυτή τη στιγμή δεν διαθέτουμε, μια και κατακερματίζουμε την προσοχή μας σε χίλιες δυο ποικιλίες. Εάν όλο το νησί ήταν φυτεμένο με Ξυνιστέρι και όλη η Κύπρος οινοποιούσε την ποικιλία, αλλιώς θα ήταν τα πράγματα.

Γι’ αυτό επιμένω: να βγει ένα κυβερνητικό διάταγμα που να απαγορεύει τη φύτευση άλλης λευκής ποικιλίας.

23/10/2011