Καθένας με τη Syrah του

Προφέρεται "σιρά". Στις χώρες του Νέου Κόσμου καλείται Shiraz (σιηράζ), είναι όμως το ίδιο και το αυτό. Ένα πολυδυναμικό οινοστάφυλο, για την καταγωγή του οποίου δίνουν και παίρνουν πολλά, καθώς δυο-τρεις διεκδικούν την πατρότητά του, με επικρατέστερους την Περσία, απ' όπου λέγεται ότι η ποικιλία έλκει την καταγωγή της, και τη 

Syrah

Το Syrah - επιτρέψετέ μου να το καλώ με το γαλλικό του όνομα, καθώς βρίσκομαι εγγύτερα στο γαλλικό μοντέλο οινοποίησης, παρά στο νεοκοσμίτικο - είναι μια ποικιλία με εξαιρετικές δυνατότητες παραγωγής ποιοτικών οίνων, που δύσκολα απαντούμε σε άλλα σταφύλια. Τα κορυφαία δείγματα κρασιών της ποικιλίας έχουν να επιδείξουν ένα αμίμητο δυναμικό παλαίωσης, που όταν φθάνει - μετά από πολλά χρόνια - στην απόλυτη ανάπτυξή του, οδηγεί σε οίνους με απίστευτη αρωματική πολυπλοκότητα και σχεδόν απλησίαστη γευστική αρμονία.

Ως ποικιλία διακρίνεται από μεγάλη ανθεκτικότητα στα ξηροθερμικά κλίματα, όπως το κυπριακό, άρα, μας ενδιαφέρει πολύ, γι' αυτό και καλά κάναμε που τη φέραμε στο πολύπαθο οινικά νησί μας. Δοκίμασα όλα σχεδόν τα κυπριακά Syrah που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά, καθώς ένα-δυο περιμένουν ακόμη τη στιγμή που θα βγουν από το σκότος του βαρελιού και θα ξεχυθούν αναζωογονημένα στον καινούργιο γυάλινό τους κόσμο, με τη φελλένια σκέπη, που ευγενικά κάποιο χέρι θα αποσπάσει μια ανυποψίαστη στιγμή.

Τρία λοιπόν Syrah ή - κατά τους παραγωγούς τους - Shiraz, ένα από τον με γοργούς ρυθμούς βελτιωνόμενο Βλασίδη, ένα από τον αεικίνητο Μάριο Κολιό στον Στατό-Άγιο Φώτιο κι άλλο ένα από τον εκ Πάχνας ορμώμενο Χρηστάκη Γιασκούρη, είναι όλα τα κυπριακής παραγωγής κρασιά της ποικιλίας που μπορώ να σας προτείνω. Ας τα γνωρίσουμε λοιπόν... 

Shiraz Βλασίδη 2003

Το Shiraz του Σοφοκλή Βλασίδη μου προκάλεσε μεγάλη ευδαιμονία όταν το δοκίμασα, καθώς ο τρύγος του 2003 είναι πάρα πολύ καλός γι' αυτό το κρασί, το οποίο έχει πια ξεφύγει από τα κυπριακά δεδομένα, αφού μπορεί πλέον να αντέξει στη σύγκριση με πολλά ομοειδή και ομότιμά του της αλλοδαπής. Ο Βλασίδης απέδειξε πως είναι ένας  μάγκας που μπορεί να φτιάχνει ξεχωριστό κρασί, καθώς το Shiraz του, της εσοδείας 2003, είναι ένας βαθυκόκκινος οίνος με κυανή απόχρωση - δείγμα νιότης - και μύτη που είναι πυκνή και έντονη, μεστή από αρώματα εύχυμων μούρων, σοκολάτας και χόρτων, στοιχεία που σμίγουν αρμονικά με τη βανιλάτη και συνάμα καπνισμένη δρυ. Στο στόμα, ο οίνος διαθέτει πολύ καλό σώμα, ταννίνες που χρειάζονται ακόμη χρόνο για να μαλακώσουν, χωρίς, ωστόσο, να αγγίζουν ούτε στιγμή τα όρια του υπερβολικού, και οξύτητα που είναι πολύ ελαφρώς τονισμένη. Η γευστική εικόνα του κρασιού ολοκληρώνεται από μια ικανοποιητική σε μήκος επίγευση κι ένα συμπέρασμα που κατευθύνει τους υπολογισμούς μας κοντά στο 2006 με 2008, χρονικό διάστημα, στη διάρκεια του οποίου αναμένω την αρωματική και γευστική τελείωση του οίνου. Το Shiraz 2003, του Σοφοκλή Βλασίδη, είναι αυτή τη στιγμή το κορυφαίο κόκκινο κυπριακό κρασί, που, όπως προείπα, μπορεί εύκολα να σταθεί απέναντι στα ομότιμα Shiraz του εξωτερικού. Αυτά συμβαίνουν όταν την οινοποίηση κάνουν οινολόγοι, άνθρωποι που γνωρίζουν την επιστήμη - και συνάμα τέχνη - του οινοποιείν, που στο νησί μας, δυστυχώς, αφήνεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στα χέρια ημιμαθών, που θεωρούν την εργοδότηση οινολόγου πεταμένα λεφτά. Κούνια που τους κόυναγε...

 

Βαθμός: 83/100

Τιμή: £4,50

 

 

Shiraz 2002, Γιασκούρης

Ο Χρηστάκης Γιασκούρης ήταν ο πρώτος Κύπριος οινοποιός - μαζί με τον Βλασίδη - που αποφάσισε να ασχοληθεί με την ποικιλία, παράγοντας ένα απλό κρασί από Shiraz, αλλά και ένα άλλο, που ωριμάζει σε δρύινο βαρέλι. Η διαφορά μεταξύ των δύο κρασιών, ως προς την ετικέτα, έγκειται σ' ένα μικρό σκίτσο που παριστάνει ένα κρασοβάρελο. Κατά τα λοιπά, ο υπόλοιπος σχεδιασμός της ετικέτας είναι ακριβώς ο ίδιος. Σήμερα, σας προτείνω το απλό κρασί του παραγωγού, καθώς το βαρελίσιο δεν έχει ακόμη εμφιαλωθεί, έτσι, επιφυλασσόμαστε για κάποιο προσεχές σημείωμα. Το "απλό" Shiraz του Γιασκούρη, της εσοδείας 2002, είναι ένα βαθυπόρφυρο κρασί με ικανοποιητικής έντασης, απλά και ευχάριστα αρώματα, που διακρίνονται από σπάνιο για τα κυπριακά δεδομένα φρούτο (βύσσινα, κεράσια), το οποίο σμίγει με μυρωδιές χόρτων. Στο στόμα διαθέτει καλό σώμα, μαλακές ταννίνες, ωραίο φρούτο, αλλά και τονισμένη οξύτητα, η οποία παραμένει μέχρι την επίγευση. Πάντως, κάτι πρέπει να γίνει με τις οξύτητες των κόκκινών μας κρασιών, διότι, με απλά λόγια, έχουμε πρόβλημα.

 

Βαθμός: 80/100

Τιμή: £4,50

 

 

Shiraz 2000, Κολιός

Δεκαοχτώ μήνες "κάθισε" στο βαρέλι το Shiraz του Κολιού, ένα κρασί περιορισμένης παραγωγής, καθώς ο συνολικός αριθμός φιαλών για τον εν λόγω τρύγο δεν ξεπερνά τις 3000. Ο οίνος διαθέτει ένα καλής έντασης ερυθρό χρώμα με ελαφριά κεραμιδιά απόχρωση. Στη μύτη τα αρώματά του είναι μέτρια σε ένταση, ευχάριστα και ιδιόμορφα  για Shiraz, με πρωταγωνιστές τα χόρτα και τις μαρμελάδες ερυθρόσαρκων φρούτων. Γευστικά διαθέτει μια καλή πυκνότητα, ταννίνες που έχουν μαλακώσει αρκετά, αλλά και μια ελαφρώς τονισμένη οξύτητα. Ένα ώριμο κρασί της ποικιλίας με ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Πάρολο που στον φίλο Μάριο Κολιό δεν αρέσει να σχολιάζω τις τιμές πώλησης των κρασιών του, είμαι υποχρεωμένος να σημειώσω πως η τιμή του εν λόγω οίνου (γύρω στις £8 στο ράφι) είναι ιδιαίτερα υψηλή, καθώς δείχνει να έχει καθοριστεί σ' αυτό το ύψος χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν τα ευρύτερα τιμολογιακά δεδομένα της ανταγωνιστικής αγοράς στην οποία το κρασί κινείται. Αυτή η λογική τιμολόγησης, που χωρίς ενδοιασμούς ακολουθείται από πολλούς Κύπριους οινοποιούς, ενδέχεται να αποτελέσει μελλοντικά μπούμερανγκ, καθώς σε κάποιο στάδιο θα αναγκαστούν να μειώσουν δραστικά τις τιμές τους, κάτι που θα ζημιώσει το κύρος, τόσο του ονόματός τους όσο και του ίδιου του κρασιού τους, σε πολύ σημαντικό βαθμό. Θα μου πουν: "μα αφού τα πουλούμε γιατί να χαμηλώσουμε την τιμή;". Θα τα πωλούν και αύριο όμως;

 

Βαθμός: 80/100

Τιμή: £8

 

Η τιμολόγηση των κυπριακών οίνων

Δράττομαι της ευκαιρίας για να σημειώσω ότι η γενικότερη φιλοσοφία, που διέπει τον καθορισμό των τιμών πώλησης των κυπριακών κρασιών, είναι σε πολλές περιπτώσεις εντελώς ανεδαφική, καθώς φαίνεται να μη λαμβάνει διόλου υπόψιν της τα ευρύτερα τιμολογιακά δεδομένα της εν Κύπρω οινικής αγοράς. Έχω πλειστάκις εξηγήσει ότι το κυριότερο - αν όχι το μοναδικό - κριτήριο, που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν για τον καθορισμό της τελικής τιμής πωλήσεως ενός οίνου είναι η "ποιότητά" του και μόνο. Δεν ενδιαφέρουν τον καταναλωτή τα έξοδα που απαιτήθηκαν για την παραγωγή ενός κρασιού, τον ενδιαφέρει μόνο η ποιότητά του και η ευχαρίστηση που αντλεί πίνοντάς το.

Έχω μυριάκις τονίσει ότι το πέρασμα ενός οίνου από βαρέλι ή η αναγραφή των λέξεων Cabernet, Chardonnay κτλ. δεν μπορούν από μόνα τους να δικαιολογήσουν ούτε στον ελάχιστο βαθμό την εκτίναξη της τιμής, για τον απλούστατο λόγο ότι, μπορεί το κρασί να πέρασε από βαρέλι ή να οινοποιήθηκε από Cabernet, αλλά την ίδια στιγμή να είναι κακό ή μέτριο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Το Shiraz 2003 του Βλασίδη, διαθέτει ένα πολύ καλό ποιοτικό επίπεδο, ενώ την ίδια στιγμή τιμάται στις £4,50. Κάντε μια βόλτα στην αγορά και αναζητήστε κάποιο εισαγόμενο κόκκινο κρασί στην ίδια περίπου τιμή και στην ίδια ή ανώτερη ποιότητα.

Σας διαβεβαιώ ότι δεν θα βρείτε πολλά. Με τον ίδιο τρόπο, ψάξτε για εισαγόμενα κόκκινα κρασιά στις £8, που πωλείται το  Shiraz του Κολιού. Εδώ τα πράγματα αλλάζουν, καθώς με τα ίδια λεφτά μπορούμε να αγοράσουμε πολλά κρασιά του εξωτερικού, τα οποία διαθέτουν ανώτερη ποιότητα, επί παραδείγματι, ένα Κτήμα Βιβλία Χώρα, ένα Κτήμα Γεροβασιλείου, ένα Κτήμα Μερκούρη, μια καλή Νεμέα, ένα καλό χιλιανό, ένα αυστραλέζικο κρασί της Rosemount ή της Penfolds, ένα ωραιότατο Cotes du Rhone και πάει λέγοντας. Δεν τα λέω αυτά για να κολλήσω στον Κολιό τη ταμπέλα του ακριβού της παρέας, καθώς τα πλείστα κρασιά του είναι λογικά τιμολογημένα (π.χ. Περσεφόνη £2,50 - Άγιος Φώτιος £2,50 κτλ.). Απλώς, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το Shiraz του, επιδιώκω να θίξω το πρόβλημα της λανθασμένης σε πολλές περιπτώσεις τιμολόγησης των κρασιών της ντόπιας οινοπαραγωγής. Και ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματά του...

26/06/2005