|
Επάγγελμα Οινοχόος;
![]()
Ένας καλός οινοχόος γνωρίζει τα κυριότερα κρασιά των βασικών παραγωγικών χωρών, με λεπτομέρεια και σε βάθος, γεγονός το οποίο του επιτρέπει να διαλέγει ορθά και πετυχημένα ανάμεσα στην πληθώρα των προσφερόμενων σήμερα οίνων. Το άνοιγμα της φιάλης είναι για αυτόν παιχνιδάκι και η απόφαση για μετάγγιση ή μη αποτελεί καθημερινό ψωμοτύρι.
Η επιλογή του σωστού ποτηριού, το σταθερό, σίγουρο και σωστό σερβίρισμα συγκαταλέγονται ανάμεσα στις αρμοδιότητές του.
Φυσικά, η αλληλουχία των ικανοτήτων του οινοχόου δεν σταματά εδώ. Ένας καλός οινοχόος θα πρέπει να ξέρει να δοκιμάζει καλά. Να μπορεί δηλαδή να αναγνωρίζει τα βασικότερα είδη των κρασιών, τις ποικιλίες από τις οποίες οινοποιούνται, τη χώρα προέλευσης, ακόμη και τον αμπελώνα ή την περιοχή. Για όλα αυτά φυσικά απαιτούνται ικανότητες, σκληρή μελέτη, όρεξη και δουλειά αφού μόνο έτσι είναι δυνατό κάποιος να αποκτήσει τον τίτλο του διπλωματούχου οινοχόου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της βαθιάς εξειδίκευσης που απαιτείται από ένα οινοχόο είναι ο διαγωνισμός που διεξάγεται στην πρωτεύουσα της Καμπανίας, Reims, με τον τίτλο «Trophee Ruinart». Ο διαγωνισμός που διοργανώνεται από τον αρχαιότερο οίκο καμπανίτη, που παράγει τη σαμπάνια «Ruinart», δίνει την ευκαιρία σε τριάντα περίπου οινοχόους να διασταυρώσουν τα τιρμπουσόν και τα ποτήριά τους σε μια μάχη όπου ο νικητής στέφεται ως ο καλύτερος ευρωπαίος οινοχόος. Στο φετινό διαγωνισμό, του οποίου ο απόηχος είναι ακόμη νωπός, ζητήθηκε από τους φιναλίστ να ταιριάξουν ένα συγκεκριμένο πούρο με το κατάλληλο κρασί, δείγμα της βαθιάς γνώσης και εξειδίκευσης που απαιτείται. Προς έκπληξη πολλών ο Ιταλός οινοχόος, που τελικά κατετάγη δεύτερος πίσω από το Γάλλο νικητή Frank Thomas, συνέστησε μια παλιά κουμανταρία για να συνοδεύσει ένα πούρο Αβάνας. Βεβαίως, η συμμετοχή του κάθε οινοχόου εξασφαλίζεται μέσα από τη διεξαγωγή εθνικών προκριματικών αγώνων, που πολλές φορές είναι ιδιαίτερα σκληροί και απαιτητικοί, κυρίως στις χώρες με πλούσια οινική παράδοση και παιδεία, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και άλλες. Παρόλη λοιπόν την έλλειψη προκριματικών αγώνων, η Κύπρος εκπροσωπήθηκε στο διαγωνισμό με τον κ. Νίκο Δημητρίου του ξενοδοχείου «Αμαθούς» στην Πάφο, ο οποίος προτάθηκε από τον κ. Βίκτωρ Παπαδόπουλο, αντιπρόεδρο της σαμπάνιας Ruinart στην Κύπρο.
Ίσως είναι καιρός να σκεφτούμε πως οι συνθήκες έχουν αρχίσει να ωριμάζουν, επιτρέποντας τη δημιουργία ενός συνδέσμου οινοχόων μέσω του οποίου θα μπορεί πλέον να διεξάγεται ο εθνικός προκριματικός για την ανάδειξη του καλύτερου Κύπριου οινοχόου και ταυτόχρονα του οινοχόου που θα μας εκπροσωπεί στο απαιτητικό «Trophee Ruinart». Σε μια Κύπρο όπου η ξενοδοχειακή υποδομή βρίσκεται σε αρκετά ψηλό επίπεδο, από κτιριακής τουλάχιστον σκοπιάς, είναι καιρός να στελεχωθούν όλα τα σοβαρά και φιλοπρόοδα ξενοδοχεία με ένα σωστό επαγγελματία του οίνου, ένα οινοχόο.
Μια τέτοια πρωτοβουλία θα μπορούσε να αναληφθεί από τους ίδιους τους ξενοδόχους ή τους διευθυντές τροφίμων και ποτών των ξενοδοχείων μας. Όσον αφορά τη δημιουργία συνδέσμου Οινοχόων αυτή θα πρέπει να στηριχτεί από όλους. Ξενοδόχους, εστιάτορες, ΚΟΤ, εξειδικευμένους επαγγελματίες και καταστήματα και όλους τους σχετιζόμενους με τον οίνο.
Εξάλλου κάθε κίνηση που προσθέτει το δικό της λιθαράκι στο αθέατο εκτεινόμενο οινικό οικοδόμημα είναι προς το συμφέρον όλων εκείνων που ασχολούνται με τον όμορφο και ευγενή κόσμο του κρασιού. |
|