πίσω | τύπωσε

Πού στέκει η Καλλίστη;



Σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε από τη Μυθολογία, ο Εύφημος, υιός του Ποσειδώνα, παρέλαβε έναν σβώλο χώματος ως δώρο από τον Τρίτωνα. Κατά την επιστροφή του από την Αργοναυτική Εκστρατεία και αφού έφυγε από την Ανάφη, πήρε μια προειδοποίηση υπό τη μορφή κεραυνού και πέταξε το χώμα στη θάλασσα. Από αυτό δημιουργήθηκε το νησί Καλλίστη, η ωραιότερη, που αργότερα ονομάστηκε Θήρα, η γνωστή σε μας σήμερα Σαντορίνη.

Σύμφωνα, όμως, με τον Ηρόδοτο, οι Φοίνικες ήταν τόσο γοητευμένοι από την ομορφιά της Σαντορίνης που εγκαταστάθηκαν εκεί, δίδοντάς της το όνομα Καλλίστη, δηλαδή, η ωραιοτέρα.

Σε αυτό το νησί, το τόσο όμορφο, που κάθε χρόνο βουλιάζει κυριολεκτικά από τον τουρισμό, γεννιέται μία άλλη μυσταγωγία, πιο μεστή, πιο αληθινή, πιο βέβαιη από τα τουριστικά ρεύματα, γεννιέται το σαντορινιό κρασί, πόνημα κυρίως της γηγενούς λευκής ποικιλίας Ασύρτικο, ίσως του ανώτερου κρασοστάφυλου ολάκερης της μεσογειακής λεκάνης κι ενός από τα σπουδαιότερα της οικουμένης. Αυτό το κάρπισμα της Σαντορίνης, που δεν πτοείται από τον κορωνοϊό, ο οποίος έχει τα δύο τελευταία χρόνια φονεύσει τον τουρισμό, μας δείχνει γιατί δεν είναι σοφό να επενδύουμε αποκλειστικά στην τουριστική βιομηχανία, μας αποδεικνύει γιατί η παραγωγή, είτε αυτή είναι γεωργική είτε βιομηχανική είτε άλλη, είναι ασφαλέστερη οδός βιοπορισμού και ανάπτυξης. Κι επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, εύχομαι ότι από την παρούσα περιπέτεια με τον κορωνοϊό θα βγούμε σοφότεροι και ικανότεροι να διαχειριστούμε την παραγωγική μας δραστηριότητα, επενδύοντας επιτέλους στον πρωτογενή τομέα, όπου το πεδίο δόξης είναι λαμπρό.

Όλα ετούτα τα ενθυμήθηκα και πάλι, καθώς το τελευταίο διάστημα δοκίμασα μερικά αξέχαστα κρασιά από τη Σαντορίνη. Αρχικώς, το Σκυτάλη 2017 του Χατζηδάκη, ακολούθως ένα μεγάλο κόκκινο του Γαβαλά, το Μαυροτράγανο 2017, το οποίο με εξέπληξε, οδηγώντας με στο να προμηθευτώ ένα κιβώτιο για την προσωπική μου κάβα, έπειτα το μεγαλειώδες, σχεδόν ασύλληπτο Νυχτέρι του 2018 του Χατζηδάκη και μόλις ψες μία φιάλη από το Κτήμα Αργυρού της εσοδείας 2008, ένα λευκό 13 ήδη ετών, που μόλις έχει αρχίσει να μπουσουλάει! Το νεύρο αυτού του λευκού δεξαμενής, είναι τόσο έντονο, 13 χρόνια μετά τον τρύγο, που σε κάνει να διερωτάσαι εάν η χρονιά έχει πράγματι τυπωθεί σωστά στην ετικέτα.

Εμείς οι Έλληνες, οι απανταχού Έλληνες, έχουμε και τα κουσούρια μας, όπως κάθε λαός, άλλωστε. Ένα από αυτά είναι η μεμψιμοιρία, αναλωνόμαστε σε κάθε είδους γκρίνια και μοιρολατρία, γι’ αυτό και δεν βλέπουμε συχνά αυτά για τα οποία θα έπρεπε να είμαστε υπερήφανοι. Ένα από αυτά, που θα έπρεπε να μας γεμίζουν περηφάνια, είναι η ικανότητα του τόπου μας να παράγει ζηλευτά αγροτικά, και όχι μόνο, προϊόντα, όπως, εν προκειμένω, το κρασί.

Διερωτώμαι στ’ αλήθεια κατά πόσον έχουμε πράγματι συνειδητοποιήσει το αμπελουργικό μεγαλείο της Σαντορίνης, το οποίο πια, χάρη στη δράση εξαιρετικών αμπελοοινικών μονάδων, έχει καταστεί γνωστό ανά τον πλανήτη. Η περίπτωση της Σαντορίνης δεν είναι αυτό το απλό πράγμα που πλέον πιστεύουμε, ότι, δηλαδή, είναι ο τόπος όπου παράγονται τα κορυφαία ελλαδικά λευκά. Ευτυχώς, η Καλλίστη δεν είναι αυτό το τόσο απλό και τόσο αδιάφορο για την παγκόσμια οινική κοινότητα πράγμα, αλλά είναι η γης όπου, κατά την πολύ ταπεινή και παντελώς προσωπική μου άποψη, παράγονται τα καλύτερα λευκά κρασιά στον κόσμο. Θα μου πει κάποιος: και τα μεγάλα λευκά της Βουργουνδίας τι είναι, υποδεέστερα; Και τα τρανά Riesling της Αλσατίας ή της Γερμανίας, ακόμη και κάποια της Αυστρίας, τι είναι, κατώτερα; Για τα Riesling, κυρίως της Αλσατίας, τρέφω μία πάρα πολύ μεγάλη εκτίμηση, καθώς πιστεύω ότι είναι τα μόνα ίσως λευκά στον πλανήτη που μπορούν να παραβγούν με τις καλές Σαντορίνες, ίσως και κάποια, πολύ λίγα Chablis, της βαθμίδας Grand Cru, για όλα τα υπόλοιπα, όμως, δεν διατηρώ την ίδια εκτίμηση, ιδίως εάν αναλογιστώ την τιμή πωλήσεώς τους.

Βεβαίως, θα αντιτείνει κανείς ότι οι καλές Σαντορίνες όλο και τραβάνε την ανηφόρα τιμολογιακά, δεν έχει τελειωμό η πορεία τους. Μα, αν τα Montrachet το δικαιούνται, αν τα Riesling το δικαιούνται, γιατί όχι και η Σαντορίνη, που, στο κάτω-κάτω, η γη που έχει στη διάθεσή της για καλλιέργεια είναι ένα πολύ μικρό κλάσμα της γης που έχουν στη διάθεσή τους τα διάσημα γαλλικά ή γερμανικά λευκά.

Θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ για τη Σαντορίνη επί ώρες, δεν υπάρχει λόγος όμως. Δοκιμάστε απλώς τα καλύτερα κρασιά της, κυρίως τα λευκά. Τι χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων;

© Copyright - Cyprus Wine Pages, Γιάννος Κωνσταντίνου
Σχεδιασμός & Ανάπτυξη: Crucial Services Ltd

πίσω | τύπωσε