Οι ατσίδες

Να πω την αλήθεια, δεν πολυκυκλοφορώ. Σπανίως θα βρω το κέφι να βγω σε κάποιο μαγαζί της πρωτεύουσας, θέλετε η αγάπη μου για την ησυχία, θέλετε η προτίμησή μου για το σπίτι και το οικείο εις εμέ φαγητό, θέλετε η ιδιοτροπία μου να βρω εύκολα κάποιο μαγαζί που θα με γοητεύσει, λίγο το ’να λίγο τ’ άλλο, την περνάω στο σπίτι. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν μου έρχεται ενίοτε η όρεξη να βγω για κάνα σουβλάκι ή για κάνα κρασάκι ή για λίγο ψαράκι είτε εδώ στη Λευκωσία, όπου ατυχώς διαμένω, είτε σε κάποια άλλη από τις εκλεκτές πόλεις μας. Φερ’ είπειν, τη γραφική Λεμεσό, με όλα εκείνα τα στιβαρά παλούκια που σκίζουν τον θολό ουρανό της. Ή την προοδευτική Λάρνακα ή την Πάφο, όταν δεν είναι αποκλεισμένη, ή τον εκλεκτό μας Πρωταρά και την ειδυλλιακή Αγία Νάπα, επιλογές ων ουκ έστιν αριθμός, βοήθειά μας.

Προχθές, όμως, άκουσα ότι αυτοί οι λεβεντονιοί οι επιδημιολόγοι εισηγήθηκαν να κλείσουν τα μαγαζιά, έτσι, γενικώς και αδιακρίτως. Επειδή, λέει, η περήφανη νεολαία μας κάθεται από πρωίας μέχρι νυκτός εις τα καφεστιατόρια της νήσου, χωρίς να τηρεί τα αρμόδια διά τον κορωνοϊό μέτρα, να κλείσουν οι καφετέριες, να κλείσουν και οι ταβέρνες, να κλείσουν και τα εστιατόρια και τα γκουρμέ και τα μη γκουρμέ και τα σουβλατζίδικα και τα μη σουβλατζίδικα, γενικώς, κλείστε τα και όποιον πάρει ο Χάρος! Αυτά τα λεβεντόνια οι ειδικοί, που κάθε τρεις και λίγο βγαίνουν στο γυαλί και μας απειλούν, άλλοι πιο κομψά κι άλλοι πιο ξεκούτσουλα ότι, αν δεν προσέξουμε, θα πέσουν κι άλλα μέτρα μέχρι που να μας φύγει η μαγκιά, ξέρουν τίποτα άλλο πέρα από τα λουκέτα; Γιατί το λουκέτο και την καραντίνα κι ένα παιδάκι της έκτης δημοτικού να ερωτήσεις θα σου τα πει ως μέτρα, δεν χρειάζεται και πολύ δημιουργικότητα και φαντασία διά να τα επινοήσει κανείς. Αυτά τα παλικάρια όλα τα άκουσε ποτέ κανείς να μιλάνε για αληθινά μέτρα και αληθινές πρακτικές αποφυγής των επιμολύνσεων, κατέχουν από τέτοια ή κλείστε κι ας καεί το πελεκούδι;

Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα εγώ ο αδαής. Πρώτον, αντί να κλείσουν όλα, μήπως θα μπορούσε να αυξηθεί η απόσταση ανάμεσα στα τραπέζια και ομοίως να αραιώσουν και οι θέσεις ανά τραπέζι; Δηλαδή, εκεί που ένα μαγαζί είχε 20 τραπέζια, ας τα κάνει για κάποιες εβδομάδες 14 ή 12 ή και 10, αναλόγως της απόστασης που θα κρινόταν ως ασφαλής. Κι εκεί που ένα μεγάλο τραπέζι ήταν των 8 θέσεων μήπως θα μπορούσε να γίνει των 6, ακόμη και των τεσσάρων για ένα διάστημα; Και να δουλεύουν τα μαγαζιά κανονικό ωράριο, μέχρι τα μεσάνυχτα και βάλε. Πάμε παρακάτω. Είπε ποτέ κανείς πώς θα πρέπει να γίνεται με ασφάλεια το σερβίρισμα; Για παράδειγμα, από τους 6 σερβιτόρους ενός εστιατορίου θα μπορούσαν οι 3 να σερβίρουν μόνο και οι υπόλοιποι 3 να μαζεύουν μόνο. Ή να σερβίρουν και να μαζεύουν όλοι, αλλά μετά από κάθε πέρασμα από κάποιο τραπέζι να βάζουν απαραιτήτως αντισηπτικό, για να αποφεύγονται οι επιμολύνσεις από το ένα τραπέζι στο άλλο (τα γάντια θα μπορούσαν να βοηθήσουν, καθώς θα έμπαινε το αντισηπτικό σε αυτά, αποφεύγοντας τη συνεχή επαφή με το δέρμα και τον επακόλουθο ερεθισμό). Επίσης, στις τουαλέτες των μαγαζιών εστίασης θα μπορούσε να μπει πλαφόν, αναλόγως των τετραγωνικών, στον αριθμό των ατόμων που θα ήταν ταυτοχρόνως μέσα. Με τη μάσκα τους. Τα τραπέζια, οι καρέκλες, τα αλατοπίπερα, τα πάντα που βρίσκονται επάνω στο τραπέζι, και όχι μόνο, εξήγησε επαρκώς κανείς ότι θα πρέπει να απολυμαίνονται και πώς; Όχι με ένα πανί όλα, αλλά με ένα στιβαρό χαρτί κουζίνας, που θα πεταγόταν κάθε φορά, και με το κατάλληλο αντισηπτικό. Είναι πάρα πολλά, που θα μπορούσαν υπό τη μορφή αυστηρού πρωτοκόλλου και δρακόντειας παρακολούθησης να εφαρμοστούν, με ένα πρόσθετο έστω κόστος σε χρόνο και χρήματα από την πλευρά των εστιατόρων, που θα ήταν, εντούτοις, απείρως προτιμότερο από το θανατηφόρο για πολλούς κλείσιμο. Ρουτίνες, πρακτικές αποστείρωσης και αποφυγής των επιμολύνσεων και της διασποράς του ιού θα έπρεπε να είναι η πρώτη έγνοια των ειδημόνων μας, όχι το γυαλί, όχι τα λουκέτα.

Έχει χαθεί τελείως ο μπούσουλας, έχει χαθεί η μπάλα, καθώς από καιρό έχει κάπου εκεί στην κερκίδα σκαλώσει και δεν λέει να κατέβει στο γήπεδο. Και μέσα σε όλο αυτό το πανδαιμόνιο θυμήθηκε και ο αντάρτης ο Νικόλας να μην ψηφίσει λέει τον προϋπολογισμό, για να έρθουν πάλι όλα τούμπα! Μια βαθιά υπόκλιση…

11/12/2020