Ξυνιστέρι στον ορίζοντα

Μιλάμε και λέμε και επιχειρηματολογούμε για τις τοπικές ποικιλίες και τη σημασία να σταθούμε και να επιμείνουμε και να δουλέψουμε με αυτές. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Όταν, όμως, έρθουμε στο διά ταύτα, στο πόσες και ποιες είναι, δηλαδή, οι ντόπιες ποικιλίες του νησιού, τα πράγματα αρχίζουν να στενεύουν και να ζορίζουν αρκετά. Γίνεται πολύς λόγος για το Μαραθεύτικο, εντούτοις, καλά κρασιά από αυτό σε ευρεία βάση δεν έχουμε ακόμη δει. Με εξαίρεση μια-δυο ετικέτες κρασιών της ποικιλίας, έχουμε μετά το απόλυτο κενό. Ένα κενό που, για την ώρα τουλάχιστον, δεν φαίνεται πιθανό να καλυφθεί ούτε ποσοτικώς ούτε ποιοτικώς. Το Μαύρο το έχουν άπαντες διαγράψει από τον χάρτη των εν Κύπρω δυναμικών ποικιλιών, ασχέτως εάν ελάχιστοι, στους οποίους και ο γράφων περιλαμβάνεται, πιστεύουν πως το από πολύ ορεινούς αμπελώνες προερχόμενο Μαύρο έχει δυνατότητες να δώσει καλά δείγματα γραφής.  Η Κανέλα, η Μωροκανέλα κι όλα τα συναφή, που ουδείς ακόμη γνωρίζει ποιο ακριβώς είναι τι, το μόνο που μπορούν να μας εξασφαλίσουν είναι κάποια χαριτωμένα δείγματα κρασιών, περισσότερο για φιλολογική συζήτηση παρά για εμπορική επέκταση. Το Γιαννούδι, έχουμε όμως κάτι κομψά ονόματα, έχει δείξει κάποια καλά δείγματα γραφής, ωστόσο, είναι τόσο μικρή η καλλιέργεια και η παραγωγή του ακόμη, που πλέει κι αυτό στο βαθύ κι άγνωστο πέλαγος του κυπριακού αμπελουργικού χάους.

Και τι μας απομένει τους έρμους πια; Μάλλον αυτό το μοναχικό Ξυνιστέρι, που μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε δείχνει να είναι το μόνο που μπορεί να στηρίξει ποσοτικά και ποιοτικά μια κάποια παραγωγή, με έναν σχετικά πολυποίκιλο χαρακτήρα, είτε αυτός έχει να κάνει με ξηρά λευκά δεξαμενής είτε με λευκά μερικώς ή ολικώς μεγαλωμένα σε δρύινο βαρέλι είτε με γλυκά κρασιά από λιαστά ή μη σταφύλια.

Σε αυτήν ακριβώς την ποικιλία είναι που επέλεξε η οινοποιία Κυπερούντας, στο ομώνυμο χωριό, που εσχάτως έχει κι αυτό πληγεί από τον αδηφάγο ιό, να επενδύσει ουσιωδώς. Κι αυτό δεν το κάνει έτσι απλά και τυχαία, αλλά μέσα από μια εκτεταμένη έρευνα στην οποία εμπλέκονται πανεπιστήμια και ερευνητές, αναζητώντας κάθε τι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ακόμη μεγαλύτερη ανάδειξη της γηγενούς μας ποικιλίας. Για την έρευνα και τα αποτελέσματά της θα μιλήσουμε εν καιρώ, όταν θα έχουμε ενώπιών μας όλα τα επιστημονικά δεδομένα κι όλα τα συμπεράσματά της.

Εκείνο που αναμένω εντός των ημερών είναι να δοκιμάσω όλα τα Ξυνιστέρια που οινοποιήθηκαν από διαφορετικές εκθέσεις και προσανατολισμούς, αυτά που γεννήθηκαν από βορινής έκθεσης αμπελώνες, αυτά που προέκυψαν από νοτίου προσανατολισμού αμπελοτόπια και φυσικά τα ανατολικά και δυτικά αμπελοτεμάχια. Αναμένω συντόμως τα εν λόγω δείγματα, καθώς είμαι εξαιρετικά περίεργος να ψηλαφίσω τις οργανοληπτικές διαφορές ανάμεσα στις διαφορετικές ηλιακές κι άλλες εκθέσεις του ιδίου αμπελώνα. Η δοκιμή και τα συμπεράσματα από αυτήν θα είναι τα πρώτα τα οποία θα έχω στη διάθεσή μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια, γι’ αυτό και φρονώ ότι θα ανοιχθούν μπροστά μας καινούργοι, αφανέρωτοι και περιπετειώδεις οινικοί δρόμοι.

Θα επανέλθω λίαν συντόμως…