Του κρασιού οι φιόγκοι

Το βίντεο με τον Συλλούρη και τους λοιπούς, που μοίραζαν βίζες σε κλέπτες και απατεώνες, δεν το έχω δει. Και δεν το έχω δει, καθώς η παρακολούθηση τέτοιων σκηνών με αρρωσταίνει, με αναστατώνει και μου θυμίζει ό,τι θέλω να ξεχάσω, πως, δηλαδή, ζω στην Κύπρο, έναν τόπο αλλοτριωμένο, που τελεί υπό διάλυση, και πιθανώς υπό εξαφάνιση. Με θλίβει αυτή η σκέψη και προσπαθώ να την απωθήσω όσο μακρύτερα και βαθύτερα γίνεται. Είδα, όμως, στον Τύπο μία φωτογραφία με τον Συλλούρη να κάθεται σε έναν καναπέ και να κορδώνει, κρατώντας ένα κολονάτο μεγαλύτερο από το πολιτικό και πνευματικό του ανάστημα. Κάποιος φίλος οινοποιός, με τον οποίο προσφάτως μίλησα, μου περιέγραψε τις σκηνές απείρου κάλλους που εκτυλίχθηκαν στο επίμαχο βίντεο. Προτίμησα τη λεκτική περιγραφή του βίντεο από την εικόνα, ήταν πιο ήπια για τα ταλαιπωρημένα μου ώτα. Έμαθα από τον φίλο οινοποιό ότι ο Πρόεδρος του κοινοβουλίου μας, το οποίο, κατά την ταπεινή μου άποψη, θα έπρεπε να περάσει σύσσωμο από πολιτικό δικαστήριο για την καταστροφή που μας επέφερε με τις αποφάσεις του 2013 και τη λαίλαπα του εξαντλητικού κουρέματος, προκειμένου να φανούμε αντάρτες επί δίωρο, έπινε κυπριακά κρασιά. Εδώ, οφείλουμε να εκφράσουμε τον σεβασμό μας και να του αναγνωρίσουμε ότι στήριξε το κρασί του τόπου μας, θα μπορούσε, εάν ήταν ασυνείδητος, να έπινε Μπορντό ή Βουργουνδία, όμως, ως καλός πατριώτης, δεν το έπραξε. Respect, που λένε και οι συμπολίτες μας.

Αναφέρομαι σήμερα στον Συλλούρη και τον άλλο τον καλό τον άνθρωπο της πτωχής πλην τίμιας αριστεράς και εκείνον τον δικηγόρο, που δεν έκανε και κάνα παράπτωμα ολκής ο άνθρωπος, τον τόπο του βοηθούσε, γιατί θέλω να θίξω ένα θέμα που πλειστάκις έχω θίξει και κατά το παρελθόν. Θέλω να κρούσω και πάλι τον κώδωνα του κινδύνου για το κρασί, το οποίο ναι μεν έχει αρχίσει να καταναλώνεται στον τόπο μας όλο και πιο γνωστικά, όλο και πιο προσεγμένα, κινδυνεύει όμως από τους λογής-λογής φιόγκους που κυκλοφορούν ελεύθεροι κι ωραίοι ανάμεσά μας. Η έσχατη υπηρεσία που έχει κανείς να προσφέρει στο κρασί είναι να το αναγάγει σε μέσο ανόητης προβολής, γελοίου κορδώματος, εμετικής φιλαυτίας. Να κρατάει το κολονάτο, όχι για να απολαύσει απροσποίητα κι αγνά, χωρίς καμώματα κι επάρσεις, αυτό το Θείο δώρο, αλλά για να προβάλει τον ανόητο εαυτό του, ο οποίος κάθεται ως χύδην φορτίο επί ενός αναπαυτικού καναπέ και κλείνει το μάτι, ο αθεόφοβος, πειραχτικά κι αναίσθητα, προκειμένου να δηλωθεί αποφθεγματικά το «This is Cyprus».

Έγιναν όλοι κρασοπατέρες, τρομάρα τους, από τους βολευτές της περήφανης αριστεράς, που από την καντήλα και το «πίνε κρασί να έχεις ζωή» πήγε στα Cabernet Sauvignon και τα όμοια μέχρι τους Προέδρους της Βουλής και πρώην στελέχη της Αλληλεγγύης, που η Πρόεδρός της ήθελε να πυρποληθεί πρώτη στο Σύνταγμα των Αθηνών, στο όνομα της Ένωσης! Γιατί, ρε θηρία, δεν παίρνετε παράδειγμα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που πίνει ο άνθρωπος το ουίσκι του, τι τα θέλετε, ρε κωθώνια, τα κολονάτα και τα Cabernet Sauvignon; Αλλά, δεν φταίτε εσείς, εμείς οι αδαείς και οι έρμοι φταίμε, όχι μόνο γιατί σας ψηφίζουμε μπας και βολέψετε κάνα σπλάχνο μας, όχι μόνο επειδή σας ανεχόμαστε τόσα χρόνια σαν κατάρα στο σβέρκο μας, αλλά και που δεν σας τυλίγει η οργή μας και που δεν σας παίρνει ο… έξω από ’δω.