Υπάρχει η έννοια της εσοδείας στο νησί;

Μετά τα όσα είπαμε περί καλής και κακής εσοδείας, και αφού εξηγήσαμε πως καλή χρονιά σημαίνει καλός καιρός, ήρθε η ώρα να εξετάσουμε τι συμβαίνει με το θέμα στη χώρα μας.

Λογικά, ο καθένας θα ανέμενε το προφανές, ότι, δηλαδή, αυτά που συμβαίνουν στις πλείστες οινοπαραγωγές χώρες βρίσκουν την εφαρμογή τους και στη δική μας. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν συμβαίνει, καθώς στην Κύπρο δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί η έννοια της εσοδείας, η έννοια της καλής ή κακής χρονιάς.

Ο λόγος είναι πολύ απλός. Βλέπετε, για να αναπτυχθεί η έννοια της εσοδείας σε κάποιον οινοπαραγωγό τόπο, θα πρέπει όλα τα υπόλοιπα να θεωρούνται από καιρό δεδομένα. Ο αμπελώνας, λόγου χάρη, αλλά και ο τρόπος φύτευσης, υποστήριξης και καλλιέργειάς του. Η τεχνογνωσία, επίσης, η ύπαρξη δηλαδή προσοντούχων οινολόγων σε κάθε οινοπαραγωγική μονάδα της χώρας, κάτι που θα διασφάλιζε, αν μη τι άλλο, την αποφυγή των οινοποιητικών λαθών. Έπειτα, έχουμε και την κουλτούρα, που σφυρηλατείται μόνο μέσα από την παράδοση και τη μακρά αμπελοοινική εμπειρία στην παραγωγή ποιοτικού κρασιού.

Όλα αυτά τα στοιχεία δεν αποτελούν ακόμη δεδομένο για το νησί μας. Απεναντίας, πολλά οινοποιεία εξακολουθούν να "ψάχνουν" για οινολόγο. Άλλα πάλι δεν έχουν αποφασίσει ακόμη για το εάν τους χρειάζεται ή όχι. Τα πλείστα δε εξ αυτών δεν διαθέτουν παρά ελάχιστα στρέμματα ιδιόκτητου αμπελώνα, με αποτέλεσμα να εξαρτώνται σχεδόν ολοκληρωτικά από τα αγοραστά σταφύλια.

Όταν λοιπόν όλες οι παράμετροι που καθορίζουν την ποιότητα δεν υπάρχουν (αμπελώνας, τεχνογνωσία, κουλτούρα κτλ.), πώς είναι δυνατόν να εκτιμηθεί η ποιότητα μιας συγκεκριμένης χρονιάς; Πώς μπορούμε να ξέρουμε αν το Cabernet Sauvignon ενός συγκεκριμένου παραγωγού βρίσκεται σε μια καλή ή κακή χρονιά, όταν τα σταφύλια που αγοράστηκαν σε μια συγκεκριμένη εσοδεία ήταν καλύτερα από αυτά που αγοράστηκαν σε κάποια προηγούμενη ή επόμενη; Και όλα αυτά γιατί τη μια χρονιά πρόλαβε να τα αγοράσει ο εν λόγω παραγωγός και την άλλη πρόλαβε να τα "κλείσει" κάποιος ανταγωνιστής του. Και πώς είναι δυνατόν να εκτιμήσουμε την ποιότητα μιας χρονιάς, όταν το αποτέλεσμα της οινοποίησης προέκυψε περισσότερο από τυχαίους παρά στέρεους, επιστημονικούς παράγοντες;

Ίσως για καλές και κακές χρονιές να είναι σε θέση να μιλήσουν 2-3 μόνο από τους 60 περίπου, επίσημα αναγνωρισμένους οινοπαραγωγούς τους τόπου. Μόνο 2-3 οινολόγοι, που διαθέτουν τα δικά τους αμπέλια, αλλά και την απαιτούμενη τεχνογνωσία. Ίσως μόνο αυτοί -αν και τους λείπει η παράδοση και η εμπειρία- να έχουν αρχίσει δειλά-δειλά να συζητούν σοβαρά για καλές, μέτριες ή κακές εσοδείες...