Υπεραγορές σε ρόλο κάβας

Αν και συνηθίζω να ψωνίζω από την υπεραγορά Άλφα Μέγα, έχω κατά καιρούς επισκεφθεί όλες τις μεγάλες υπεραγορές της χώρας, ξένες και μη. Έχω δει πώς δουλεύουν με το κρασί, με ποιο τρόπο το αντιμετωπίζουν, τι αντίληψη έχουν γι’ αυτό. Οι πλείστες, δυστυχώς, εξακολουθούν να βλέπουν το κρασί ως έναν ακόμη κωδικό, ως ένα ακόμη προϊόν που κάθεται στα ράφια του καταστήματος. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι το κρασί δεν είναι χαρτοπετσέτα ή αλουμινόχαρτο, δεν έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος του είναι πολυσχιδής και πολυδαίδαλος κι ότι ως προϊόν απαιτεί ειδική μεταχείριση, ειδική πληροφόρηση και ειδική φύλαξη. Δεν έχουν, επίσης, καταλάβει κάτι πολύ ουσιώδες γι’ αυτούς και για την επιχείρησή τους, ότι, δηλαδή, το κρασί είναι, εάν όχι το μόνο, ένα από τα ελάχιστα προϊόντα που πωλούν, τα οποία μπορούν να διαφοροποιήσουν την εικόνα μιας υπεραγοράς και να την ανεβάσουν στα μάτια και τη συνείδηση του πελάτη. Το κρασί, η ντελικατέσεν κι ένα κομμάτι του κρεοπωλείου και της ψαραγοράς είναι τα μοναδικά τμήματα μιας υπεραγοράς, που μπορούν να εξυψώσουν την εικόνα της ενώπιων του καταναλωτή. Περισσότερο, όμως, απ’ όλα μπορεί να κάνει τη διαφορά το κρασί και η ευρύτερη εικόνα της κάβας, στην οποία, εκτός του οίνου, μπορούν να φιλοξενηθούν μερικά επιλεγμένα malt ουίσκι, κάποιες καλές βότκες, ορισμένα εκλεκτά κονιάκ, μερικές επιλεγμένες μπίρες από μικροζυθοποιίες, κάποια καλά τσίπουρα και, γενικά, ό,τι άλλο ποιοτικό απαιτεί ο επισκέπτης.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ μία εξελικτική πρόοδο στο τμήμα της κάβας της υπεραγοράς που ψωνίζω, την οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, φίλοι αναγνώστες, και να επαινέσω, γιατί, πράγματι, οι υπεραγορές Άλφα Μέγα έδωσαν και συνεχίζουν να αποδίδουν στο κρασί την προσοχή που του αξίζει. Πώς; Πρώτα απ’ όλα, επιλέγοντας καλές ετικέτες από όλο το φάσμα των οινοποιείων της χώρας και από όλους σχεδόν τους εισαγωγείς κρασιών που δραστηριοποιούνται στο νησί μας, που, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, έχουν πια γίνει πάρα πολλοί. Τα πράγματα, ωστόσο, δεν έμειναν στην επιλογή, αλλά προχώρησαν και στο κομμάτι της τοποθέτησης και της παρουσίασης επί των ραφιών, όπου, με τη σωστή παράθεση των κρασιών, ο καταναλωτής βοηθείται να επιλέξει πιο εύκολα. Το σημαντικότερο δε όλων είναι ότι προσλήφθηκε για κάθε κατάστημα, σε όλες τις επαρχίες, ένα άτομο, το οποίο επιμορφώθηκε καταλλήλως για να δουλεύει αποκλειστικά στον χώρο της κάβας και να βοηθά τους πελάτες να επιλέξουν αυτό που ζητούν. Να βοηθά όχι απλώς στη σωστή τοποθέτηση, αλλά να μπορεί να προτείνει κρασί ανάλογα με το φαγητό που ο πελάτης της υπεραγοράς προτίθεται να μαγειρέψει. Να βοηθά προτείνοντας κρασιά στην τιμολογιακή κατηγορία, που ο πελάτης ψάχνει, να βοηθά περιγράφοντας με λίγα λόγια το κάθε κρασί κτλ. Κάπου εδώ, εντούτοις, αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς, συνομιλώντας με τα παιδιά που εργάζονται στην κάβα, συνειδητοποίησα ότι για να δοκιμάσουν τα κρασιά που πωλούν θα πρέπει να τα πληρώσουν οι ίδιοι, πράγμα πιστεύω ανεπίτρεπτο. Και διερωτώμαι; Υπάρχουν εισαγωγείς που στηρίζουν την ύπαρξή τους στις πωλήσεις της εν λόγω υπεραγοράς, πόσο δύσκολο, πόσο ακριβό είναι να διαθέσουν ένα κιβώτιο από κάθε κρασί τον χρόνο για να δώσουν την ευκαιρία στους ανθρώπους που τους πουλάνε το προϊόν τους να το δοκιμάσουν ανέξοδα; Στο κάτω-κάτω ας ζητήσουν αυτά τα δείγματα από τους παραγωγούς, δεν χάθηκε ο κόσμος. Ίσως πάλι το κόστος αυτών των δειγμάτων να μπορούσε να μοιραστεί ανάμεσα στην υπεραγορά και τους προμηθευτές, λύσεις πάντως υπάρχουν. Γνωρίζω ότι οι εκπτώσεις που απαιτούνται για να εντάξει κανείς τα κρασιά του σε μια υπεραγορά είναι συχνά μεγάλες έως εξοντωτικές, κι ίσως να μην υπάρχουν πολλά περιθώρια περαιτέρω προσφορών, αλλά με λίγη καλή θέληση λύσεις πάντα βρίσκονται.

Δεν επιθυμώ να διαφημίσω σήμερα οποιαδήποτε υπεραγορά, άλλωστε, ελπίζω να έχω πείσει στα είκοσι σχεδόν έτη που οινογραφώ ότι η διαφήμιση του οποιουδήποτε δεν ήταν ποτέ η πρώτιστη επιδίωξή μου, σκοπεύω απλώς σε ένα: να πείσω κι άλλες υπεραγορές της χώρας να αποδώσουν στο κρασί την προσοχή που του αξίζει, όχι από απλή οινική ιδεολογία αλλά γιατί αυτό θα αποβεί άμεσα και καταλυτικά προς το συμφέρον τους, όπως ακριβώς είδε η υπεραγορά στην οποία αναφέρθηκα τις πωλήσεις της να εκτοξεύονται.

Ούτε επιθυμώ να δώσω την εντύπωση ότι ακόμη και η καλύτερα ενημερωμένη οινικά υπεραγορά είναι σε θέση να αντικαταστήσει μία καλή κάβα. Κάθε άλλο. Η κάβα, η καλή κάβα, θα είναι πάντοτε ένας άλλος προορισμός για όσους ψάχνουν το απόλυτο, το σπάνιο, το ιδιοσυγκρασιακό, το οινικά καίριο. Η κάβα θα είναι πάντοτε ο χώρος που θα επισκέπτεται ο οινοποιός για να παρουσιάσει τα κρασιά του και να συνομιλήσει με τους οινόφιλους, θα είναι εσαεί το καταφύγιο για όσους ρομαντικούς επιζητούν την καλύτερη χρονιά της καλύτερης ετικέτας του καλύτερου οινοποιού του Μπορντό ή της Βουργουνδίας ή του Πιεμόντε ή της Αλσατίας ή της Νάουσας ή της Νέας Ζηλανδίας κτλ. Η κάβα θα είναι πάντοτε κάβα. Αρκεί να μην είναι μόνο κατ’ όνομα, αλλά και κατ’ ουσίαν.

25/02/2018