Μαύρο πρόβατο και πρόβατα επί σφαγή

Το Μαύρο πρόβατο είναι ένα εστιατόριο στην Αρριανού 31 στο Παγκράτι της ωραίας Αθήνας. Η Αρριανού και η γύρω γειτονιά είναι, κατά πώς μου τη χαρακτήρισε μία φίλη που ζούσε εκεί για κάποια χρόνια, μία περιοχή μαγική. Με ωραία δρομάκια, μαγαζάκια και εστιατόρια κάθε λογής, αρκετό πράσινο, ωραία καφενεδάκια και στέκια για όλες τις παρέες. Αυτή η φίλη, και μαζί και κάποιοι ακόμη γνωστοί, μου μίλησαν για το Μαύρο πρόβατο, περιγράφοντάς το ως έναν χώρο με ρυθμό και ζωντάνια, που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, με απλή αλλά γουστόζικη διακόσμηση και καλό φαγητό. Δεν είναι Σπονδή ή Βαρούλκο ή Χύτρα ή, τέλος πάντων, κάποιο από τα περιώνυμα γκουρμέ εστιατόρια των Αθηνών, αλλά, καθώς μου είπαν, είναι ένα μαγαζί με πολύ καλό φαγητό και λογικές τιμές. Για να βρεις τραπέζι, ειδικά Σαββατοκύριακο, χρειάζεται κράτηση κάποιες μέρες προηγουμένως, έτσι, αφού θα ταξίδευα για Αθήνα είπα να κάνω από Κύπρο μία κράτηση, να πάω να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι εάν το Μαύρο πρόβατο είναι όντως ένα καλό και τίμιο μαγαζί για ανθρώπους που τους αρέσει η καλή κουζίνα και το καλό κρασί.

Να μην τα πολυλογώ. Πήγα, έκατσα σε ένα τραπεζάκι και παρήγγειλα για πρώτο ένα πιάτο σούπας από σελινόριζα και κάστανο. Ήρθε στη σωστή ώρα και στη σωστή θερμοκρασία και έτσι όπως ήμουν κουρασμένος από το ταξίδι κύλησε σαν βάλσαμο και ησύχασε κάθε ακμή μέσα μου. Για κυρίως παρήγγειλα μπούτι αρνιού με λεπτές πατάτες φούρνου με τη φλούδα τους, γαμοπίλαφο και μία μερίδα βραστά βλήτα. Οι μερίδες γενναιόδωρες, όλα καλοψημένα, τα βλήτα δεν εξαϋλώθηκαν από το βράσε-βράσε, το μπούτι δεν μύριζε και ήταν ψημένο σωστά, οι πατάτες φούρνου τραγανές, το γαμοπίλαφο μια χαρά, στο δόντι που λέμε όχι πλάτσα-πλούτσου.

Εκεί όμως που συνέβη το ανεξήγητο ήταν όταν χρειάστηκε να παραγγείλω κρασί. Αντιλαμβάνεστε ότι με το αρνί ταιριάζει ένα πλούσιο κόκκινο, με στιβαρό σκελετό και ουχί ευκαταφρόνητο σώμα, κατά προτίμηση ένα Ξινόμαυρο μιας κάποιας ηλικίας. Παίρνω την κάρτα των κρασιών και βλέπω το Grande Reserve Νάουσα του Μπουτάρη της εξαιρετικής εσοδείας 2012 στα 18,50 ευρώ! Αρχικώς, υποπτεύθηκα ότι θα πρόκειται για τη μισή φιάλη των 37,5cl, αλλά μία προσεκτικότερη ματιά με βεβαίωσε ότι όντως η τιμή αφορούσε στην κλασική φιάλη των τριών τετάρτων του λίτρου. Με ολίγα λόγια, το εστιατόριο πωλούσε το Grande Reserve Νάουσα του Μπουτάρη στην τιμή που, εάν είσαι τυχερός, το βρίσκεις σε κάποια κάβα της Κύπρου! Σημειώστε δε ότι στην ωραιοτάτη μας νήσο ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, ο γνωστός ΦΠΑ, βρίσκεται στο 19 τοις εκατόν ενώ στην Ελλάδα στο 24%. Σημειώστε, ακόμη, ότι στα εστιατόρια της Μητροπόλεως ο ΦΠΑ μπαίνει αμείωτος στα 24%, ενώ στα μαγαζιά της Κύπρου διαθέτει μειωμένο συντελεστή 8 τοις εκατόν!

Πάμε παρακάτω: Κοκκινόμυλος Τσέλεπου 2013 στα 30 ευρώ, Syrah 2013, Κτήμα Γεροβασιλείου στα 24 ευρώ, Κάβα Μπουτάρη Ξινόμαυρο, Merlot, Cabernet στα 15 ευρώ, Μαγικό Βουνό Λαζαρίδη 2010 στα 29 ευρώ. Αυτή, φίλοι αναγνώστες, είναι η λίστα των ερυθρών κρασιών του Μαύρου πρόβατου, την οποία μπορείτε να βρείτε αυτούσια και στο διαδίκτυο, να διαπιστώσετε την εγκυρότητα των όσων γράφω κυριακάτικα, να δείτε με τα μάτια σας τις τιμές και τα συναφή. Απλά πράγματα, που μας τα εξασφαλίζει με συνοπτικές διαδικασίες η σύγχρονη τεχνολογία. Ουδέν κρυπτόν υπό το ίντερνετ!

Θέλω τώρα να προβληματιστούμε ολίγον για το τι μπορεί να συμβαίνει. Όταν ο Κοκκινόμυλος πωλείται στο ράφι της υπεραγοράς σχεδόν στα τριάντα ευρώ, όταν το Syrah Γεροβασιλείου έχει επίσημη τιμή αντιπροσώπου 21,50 ευρώ στο ράφι, όταν το Grande Reserve Νάουσα του Μπουτάρη κοστίζει 18 ευρώ στο ράφι της κάβας, μπορεί κάποιος να προβληματιστεί και να μας πει πώς στ’ αλήθεια γίνεται να τα πουλάει στην ίδια τιμή ή και φθηνότερα ένα εστιατόριο με 24 τοις εκατόν ΦΠΑ; Μία είναι η εξήγηση: είναι τρελός και παλαβός ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού που τα σερβίρει, κάκιστος επιχειρηματίας, που από στιγμή σε στιγμή θα πάρει την κάτω βόλτα και θα χρεοκοπήσει. Απ’ ό,τι ξέρω, όμως, το Μαύρο πρόβατο στέκει εκεί για πολλά χρόνια και δεν έχει τινάξει τα πέταλα. Ζει και βασιλεύει και κάθε βράδυ είναι γιομάτο κόσμο. Τώρα τι να πω; Ότι τα κρασιά, που πιο πάνω ανέφερα, τα βρίσκεις στα εστιατόρια του νησιού μας σε τιμές πολλαπλάσιες; Στα 60 τουλάχιστον ευρώ τον Κοκκινόμυλο και το Μαγικό Βουνό, εάν είσαι τυχερός και δεν σου ζητήσουν περισσότερα. Με 8 τοις εκατόν ΦΠΑ και σαφώς λιγότερους φόρους και επιβαρύνσεις από το εξοντωτικό σύστημα της Ελλάδος. Τι πάει, τέλος πάντων, στραβά σε αυτό τον τόπο, δεν μπορώ να καταλάβω. Μας χρεώνουν τα αδέλφια μας οι οινοποιοί εξ Ελλάδος τα κρασιά πιο ακριβά, βαράνε οι εισαγωγείς τις τιμές, του δίνουν και καταλαβαίνει οι εστιάτορες, είναι ο κόσμος πρόβατο επί σφαγή, άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι, συμβαίνουν όλα αυτά μαζί, τι να πω, δεν ξέρω στ’ αλήθεια!

Πάντως, κάποια εξήγηση θα πρέπει να υπάρχει, δεν μπορεί όλο αυτό να είναι τυχαίο. Αλλά, να σας ειπώ την αλήθεια, κουράστηκα να ψάχνω για την αλήθεια, βαρέθηκα να ζητάω εξηγήσεις. Και κατέληξα σε ένα αποτελεσματικότερο για την τσέπη και την υγεία μου μέτρο. Έκοψα παντελώς τις εξόδους. Κάθομαι στο σπίτι μου, ευτυχώς είμαι από αυτούς που το αντέχουν το σπιτικό τους, μαγειρεύω το αθάνατο, ανοίγω το «καλυτερότερο», που λένε και τα αδέλφια μας, και έχω και την ηρεμία μου. Μεγάλο πράμα!