Ας μιλήσουμε για τα DIAM

Είναι βραδάκι Παρασκευής και η κούραση της εβδομάδας έχει συσσωρευθεί στις κλειδώσεις μου. Βαδίζω βαριά, κινούμαι νωχελικά. Ξαφνικά, σκέφτομαι πως μόνο μία φιάλη εκλεκτού κόκκινου κρασιού θα μπορούσε να ανατρέψει τα κινητικά δεδομένα, τη βαριά διάθεση, την κούραση. Κατεβαίνω στο κελάρι, ανοίγω την κάβα και βλέπω μπρος μου δύο φιάλες από το Κτήμα Κυρ-Γιάννη, δύο φιάλες του ερυθρού Δυο Ελιές, της εσοδείας 2005. Καιρό τις κρατάω στην κάβα μου, σκέφτομαι, δώδεκα ετών έγιναν ήδη, δεν ανοίγω μία να δω πώς είναι… Την αποσπώ από το ράφι της με απαλές κινήσεις, μην μου ταρακουνηθεί το ενδεχόμενο κατακάθι, τη μεταφέρω στην κουζίνα, την ανοίγω και την τοποθετώ στο τραπέζι, στα δεξιά μου, όπως κάθε βράδυ συνηθίζω. Το φαγητό είναι έτοιμο, το τραπέζι καλοστρωμένο, τα σερβίτσια όλα στη θέση τους. Κάθεται η φαμίλια, κάθομαι κι εγώ, ένα «ουφ» φεύγει από τα χείλη μου, επιτέλους, να χαλαρώσουμε και λίγο. Σερβίρω το κρασί. Το μυρίζω… Και, αίφνης, καταρρέουν τα πάντα. Οι Δυο Ελιές του 2005 βρωμούσαν φελλό! Χαλάστηκα! Εκεί που ανέμενα να δω πώς είχε εξελιχθεί ετούτο το κόκκινο από τη Νάουσα, εκεί που περίμενα να απολαύσω αυτό το κρασί δωδεκαετίας, ήρθε η σιχαμερή αυτή μυρωδιά του φελλού και τίναξε τα πάντα στον αέρα. Με όση δύναμη μου είχε απομείνει, κίνησα ξανά για την κάβα. Παίρνω μία Νάουσα του Διαμαντάκου, του 2012, και πάλι πίσω στην κουζίνα. Την ανοίγω, κτλ… Βάζω ένα ποτήρι. Κι ένα στη σύζυγο. Το μυρίζω, να καθαρίσει το μυαλό μου από τη δηκτική αυτή οσμή του φελλού. Αυτή, όμως, πάλι εκεί! Τρελαίνομαι! Δεύτερη στη σειρά φιάλη με φελλό! Την αδειάζω στον νεροχύτη και ανοίγω μία μπίρα!

Μα είναι δυνατόν; Να κρατάς ένα κρασί χρόνια στην κάβα και να προσδοκείς να έρθει η στιγμή να το ανοίξεις κι αυτό, το άτιμο, να σου βγαίνει με φελλό; Και, καλά, να ανοίγεις ένα κρασί όχι και τόσο ακριβό, αλλά να παίρνεις ένα Μπορντό ή μια Βουργουνδία ή ένα Barolo εικοσαετίας κι αυτό να έχει φελλό, συγνώμη, αλλά η προσγείωση είναι ιδιαιτέρως ανώμαλη. Γι’ αυτό, λοιπόν, σκέφτομαι ότι τα DIAM είναι μια ευλογία για μας που κρατάμε στην κάβα μας κρασιά. Θα μου πείτε «αμ», τι είναι τα DIAM;

Τα DIAM είναι ένα σχετικά νέο είδος φελλών, που εγγυάται απόλυτη προστασία από τα φελλωμένα κρασιά, μηδενικό δηλαδή ποσοστό οίνων προσβεβλημένων από TCA (τριχλωροανισόλη) και άλλους παράγοντες που προκαλούν τη δηκτική οσμή του φελλού, η οποία καταστρέφει παντελώς το κρασί. Τα πώματα DIAM κατασκευάζονται σε καλούπι από πολύ ψιλά τρίμματα φελλού, με κόκκους διαμέτρου 0,5 χιλιοστών και μικροσφαιρίδια αέρα, με τη βοήθεια συνδετικού υλικού. Το μυστικό της απόλυτης ευστοχίας των πωμάτων DIAM βρίσκεται στη μέθοδο παραγωγής τους και στη μοναδική και πατενταρισμένη αποστείρωση με τη μέθοδο του διοξειδίου του άνθρακα, κατά τη διάρκεια της οποίας το CO₂ ανεβαίνει στις 57 με 60 ατμόσφαιρες, μεταβαίνοντας στο υπερκρίσιμο σημείο του, δηλαδή, μεταξύ της αέριας και υγρής κατάστασης,  οπότε και γίνεται υπερδραστικό, έτσι, διαπερνώντας τα τρίμματα φελλού τα καθαρίζει από οποιαδήποτε πρόσμιξη, αφήνοντας μόνο καθαρή φελλίνη. Αφαιρεί όχι μόνο το TCA, αλλά τουλάχιστον 100 ακόμη αέριες, κυρίως, και στερεές ενώσεις που υπάρχουν στον φελλό.

Πολύ τεχνολογικά όλα αυτά, αλλά μας δίνουν μια ιδέα για τον τρόπο παραγωγής των φελλών DIAM και της απόλυτης καθαρότητάς τους. Οι φελλοί DIAM προσφέρονται για όλους τους τύπους κρασιών, ήσυχα, αφρώδη και ημιαφρώδη. Χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες, τις DIAM 2, DIAM 3, DIAM 5, DIAM 10 και την DIAM 30, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και εγγυάται σταθερή πυκνότητα, απόλυτη στεγανότητα και ελαστικότητα για τριάντα τουλάχιστον έτη. Βεβαίως, η τριακονταετής αυτή εγγύηση στην ολική ποιότητα του φελλού συνεπάγεται και μια όχι ευκαταφρόνητη τιμή πωλήσεως, αλλά, ως γνωστόν, όλα σε αυτή τη μάταιη ζωή έχουν το τίμημά τους. Αντιστοίχως, ο DIAM 2 εγγυάται απόλυτη καθαρότητα και απαλλαγή από οσμές, σταθερή πυκνότητα, ελαστικότητα και στεγανότητα για διάστημα δύο τουλάχιστον ετών, ο DIAM 3 για τρία έτη, ο DIAM 5 για πέντε χρόνια και ο DIAM 10 για μία δεκαετία το λιγότερο.

Αν και οι διάσημοι πύργοι του Μπορντό και η συντριπτική πλειοψηφία των Grand Crus της Βουργουνδίας δεν έχουν ακόμη πεισθεί να καταφύγουν στη λύση των πωμάτων της DIAM, δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν μέσα στα επόμενα χρόνια, πιο συγκεκριμένα εντός των δύο προσεχών δεκαετιών, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των παραγωγών στραφεί τελικώς, είτε από αδήριτη ανάγκη είτε από συνειδητοποιημένη επιλογή, στη χρήση των πωμάτων της γαλλικής εταιρείας DIAM BOUCHAGE, με την οποία, περιττεύει, φαντάζομαι, να αναφέρω ότι ουδεμία εμπορική, φιλική ή άλλη σχέση έχω.

29/10/2017