Αρχική Σελίδα  |  Επικοινωνία  |  Αναζήτηση:
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Cyprus Wine Pages

Βαρέλια πολλαπλής χρήσης



Το βαρέλι και ο ρόλος του στην οινοποιία έχει συζητηθεί πολύ, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας οινοποίησης και ωρίμασης. Ως γνωστόν, όλα τα κόκκινα κρασιά, που προορίζονται για παλαίωση στη φιάλη, περνούν μία φάση της ζωής τους στο οινοποιείο από το δρύινο βαρέλι. Και κάποια λευκά κρασιά, όμως, έχουν να κάνουν με τα δρύινα κρασοβάρελα, καθώς ενίοτε ζυμώνονται και ωριμάζουν για μερικούς μήνες σε αυτά, ενώ άλλοτε απλώς ωριμάζουν χωρίς να ζυμώνονται σε βαρέλι, αλλά σε ανοξείδωτη δεξαμενή. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα οινόφιλοι που αποζητούν αυτή τη χαρακτηριστική μυρωδιά καβουρντίσματος, βανίλιας και ξύλου, που το βαρέλι της δρυός μεταφέρει στο κρασί. Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που θέλουν το βαρέλι να λειτουργεί συμπληρωματικά στο κρασί και όχι ως δυνάστης των πάντων. Αυτοί που δεν διανοούνται καν να ζυγώσουν τη μύτη στο ποτήρι και να νιώσουν το ξύλο να φωνάζει: «εδώ είμαι»! Τέλος πάντων, γούστα είναι αυτά, προτιμήσεις γευστικές και αρωματικές και, όπως όλοι καλά ξέρουμε, περί ορέξεως ουκ εστί φιλονικία.

Σήμερα δεν επιθυμώ να μιλήσω πάλι για τον ρόλο, που το βαρέλι διαδραματίζει στην πορεία οινοποίησης και παλαίωσης του κρασιού, αλλά να αναδείξω την αγάπη που, ως φαίνεται, έχουν οι Κύπριοι απέναντι σε αυτό το ξύλινο κατασκεύασμα. Και αυτό γιατί εσχάτως όλο και πυκνώνουν τα ηλεκτρονικά μηνύματα που λαμβάνω από ανθρώπους, που διακαώς ζητούν ένα βαρέλι για να το χρησιμοποιήσουν για κάποια κατασκευή στο σπίτι τους. Άλλοι γιατί θέλουν να το περιποιηθούν ολίγον και να του βάλουν από πάνω ένα στρογγυλό κομμάτι γυαλιού και να το χρησιμοποιήσουν ως τραπέζι, άλλοι γιατί θέλουν λέει να το κόψουν απ’ εκεί κι απ’ εδώ και να του κάνουν πορτούλες και άλλα ζόρια και να το μετατρέψουν σε μπαράκι, άλλοι γιατί θέλουν να πάρουν δύο βαρέλια και να στηρίξουν επάνω τους μία στιβαρή, ξύλινη επιφάνεια και να τα κάνουν μοναστηριακού τύπου τάβλα, άλλοι γιατί φαντάζονται να τα κόψουν στη μέση (είτε κατά μήκος είτε κατά πλάτος) και να τα μεταμορφώσουν σε ανθώνες και πάει λέγοντας.

Εν τω μεταξύ, είτε επειδή μερικοί πιστεύουν ότι μπορώ να βοηθήσω στην εξασφάλιση δωρεάν βαρελιών είτε επειδή κατά λάθος επικοινωνούν μέσω της προσωπικής μου ιστοσελίδας, νομίζοντας ότι απευθύνονται σε κάποιο από τα οινοποιεία της χώρας, έχω γίνει δέκτης δεκάδων αιτημάτων! Θεωρώ, λοιπόν, χρήσιμο να ξεκαθαρίσω από αυτό το βήμα δύο πράγματα. Πρώτον, ένα καινούργιο βαρέλι των 225 ή 300 λίτρων στοιχίζει τη σήμερον ημέρα 800 ολόκληρα ευρώ! Αυτό το κρασοβάρελο καλείται να διαδραματίσει την αποστολή του και να αποσβέσει τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του. Γι’ αυτό, οι οινοποιοί μας, όπως άλλωστε και οι οινοποιοί ολόκληρου του πλανήτη, δεν τα χρησιμοποιούν μία φορά και μετά τα πετάνε. Αυτό, και να είχαν την οικονομική ευχέρεια να το κάνουν, θα ήταν συντριπτικό λάθος, καθώς το καινούργιο βαρέλι είναι τόσο έντονο και τόσο πλούσιο σε συστατικά που σκοτώνει το κρασί που μένει καιρό εντός του. Έτσι, οι οινοποιοί που είναι γνώστες δουλεύουν με βαρέλια διαφορετικών ηλικιών, συνήθως ένα ποσοστό του κρασιού ωριμάζει σε βαρέλια πρώτης χρήσης, ένα ποσοστό σε βαρέλια δεύτερης χρήσης κι ένα ποσοστό σε βαρέλια τρίτης χρήσης, ενίοτε δε και σε βαρέλια τέταρτης χρήσης. Συνήθως, μετά από τέσσερις διαδοχικές χρήσεις τα βαρέλια αποστρατεύονται, χωρίς όμως να θεωρούνται άχρηστα ή σκεύη για δωρεά, καθώς διατηρούν ακόμη αρκετή ζωή και αξία, αφού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ωρίμαση γλυκών κρασιών, όπως, λόγου χάρη, η Κουμανδαρία, ή αποσταγμάτων, όπως η δική μας ζιβανία, τα μπράντι και άλλα τινά. Ο Τσιάκκας, επί παραδείγματι, ωριμάζει για πολλά χρόνια τη ζιβανία που παράγει σε παλιά βαρέλια, δημιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον απόσταγμα, που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τα καλά μπράντι της αλλοδαπής.

Δεύτερον, εκτός κι αν κανείς είναι πολύ μάστορας και πολύ δημιουργικός, κάθε κατασκευή από βαρέλι είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, κιτς! Όλα αυτά τα μπαράκια που κάθονται και μαστορεύουν μερικοί μου φαίνονται κάπως φολκλόρ, για να είμαι ειλικρινής, εκτός από κάποιους που πράγματι το παλεύουν το πράγμα και φτιάχνουν κάνα τραπέζι με δυο-τρία ψηλά σκαμπό και το βάζουν σε μια γωνιά του κήπου. Όλα τα άλλα, οτιδήποτε εκτός από κομψά μου φαίνονται.

Γι’ αυτό, ταπεινή συμβουλή μου, καλό είναι να περιορίσουμε τα αιτήματά μας για βαρέλια από τους οινοποιούς της νήσου, μια και φέρνουμε σε δύσκολη θέση τους ανθρώπους να μας ζητάνε χρήματα για να μας τα πωλήσουν, όπως, εξάλλου, κάνουν με τους παραγωγούς αποσταγμάτων, ενώ, από την άλλη, ολίγα έχουμε να προσθέσουμε στη διακόσμηση της οικίας ή του εξοχικού μας με ένα ακόμη χύμα τραπέζι ή με έναν ακόμη αυτοσχέδιο ανθώνα. Ξέρετε πόσες ωραίες πήλινες γλάστρες υπάρχουν, τοπικής μάλιστα παραγωγής;


25/06/2017

Άρθρα: Διάφορα

»

Τελικά, τι γλώσσα μιλάμε;

17/03/2024

»

Ξέρουμε τι τρώμε;

22/12/2023

»

Το σύνορο ανάμεσα στην ποιότητα και το κέρδος

18/11/2023

»

Κρασί και Τέχνη στην ΑΣΚΤ

23/10/2023

»

Κλιματική αλλαγή και κρασί

05/10/2023

»

Σταματήστε να αγοράζετε!

24/09/2023

»

Πόσο δικαιολογημένες είναι οι αυξήσεις;

14/09/2023

»

Εντυπώσεις ενός ονειροπαρμένου

01/09/2023

»

Οι ζωόφιλοι, οι Τοσκανέζοι και μια θάλασσα αποκαΐδια

24/08/2023

»

Ίλιγγος

14/07/2023

»

Η αλήθεια στο κρασί

01/07/2023

»

Χρεώστε μας, χρεώστε μας, πολλά σκαμπίλια δώστε μας!

24/05/2023

»

Ανθρακικό, καταιγίδα στον ουρανίσκο

06/05/2023

»

Ο μύθος του ιδιώτη 2

16/04/2023

»

Ο μύθος του ιδιώτη

10/04/2023

»

Ούτε φρόνιμα ούτε φρόνημα

25/03/2023

»

Χαμηλός φωτισμός

25/02/2023

»

Το μεγάλο δούλεμα

05/02/2023

»

Η πιο τυχερή γενιά καταναλωτών

25/01/2023

»

Όταν η τιμολόγηση γίνεται ύβρις

29/12/2022

Οίνου Συμβουλευτική Πάνω  |  Πίσω  |  Εκτύπωση  |  Εξειδικευμένη Αναζήτηση  |  Επικοινωνία  |  Αρχική Σελίδα