Αρχική Σελίδα  |  Επικοινωνία  |  Αναζήτηση:
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024
Cyprus Wine Pages

Μοντέλα οινικής ανάπτυξης



Σε συνέχεια των όσων έγραψα την περασμένη Κυριακή σχετικά με το αμπέλι, θεωρώ σήμερα σημαντικό να καταπιαστώ με την οινοποίηση αυτή καθεαυτή. Γιατί ο τελικός προορισμός του καρπού, που το αμπέλι θα δώσει, είναι να γίνει κρασί. Κρασί κάποιας υπόστασης, κάποιας κατηγορίας και κάποιου τιμολογιακού επιπέδου. Το κρασί αυτό, για να καταστεί πραγματικότητα, θα πρέπει πριν την οινοποίηση να έχει φτιαχτεί νοητά, θα πρέπει να έχει τύχει μιας υποθετικής οινοποίησης και μιας εικονικής κατάταξης στο πεδίο της οιναγοράς, όχι μόνο αυτής της Κύπρου, αλλά, γιατί όχι, και της κατά πολύ πιο απαιτητικής αγοράς του εξωτερικού.

 

Μοντέλα οινικής ανάπτυξης υπάρχουν πολλά. Θα αναφέρω τα δύο «ακραία», στο ενδιάμεσο των οποίων υπάρχει χώρος για χίλιες μύριες αποχρώσεις και παραλλαγές. Μοντέλο πρώτο: μαζική παραγωγή, αξιοπρεπής ποιότητα, χαμηλή τιμή. Αυτό το μοντέλο δίδει κρασιά καθημερινής χρήσης, οίνους που προορίζονται να καταναλωθούν από ευρείες μάζες καταναλωτών, οι οποίες επιζητούν ένα ευχάριστο κρασί σε τιμή προσιτή. Αυτά τα κρασιά δεν σχεδιάζονται για να παλαιώσουν σε κάποιο κελάρι και να γίνουν καλύτερα με την πάροδο του χρόνου, ούτε απευθύνονται σε αυτούς που θέλουν να βιώσουν μία ξεχωριστή οινική εμπειρία, εξ αφορμής κάποιας επετείου ή μιας εύθυμης διάθεσης. Η παραγωγή αυτών των κρασιών εδράζεται, όμως, σε κάποιες προϋποθέσεις. Κυριότερη προϋπόθεση είναι η δυνατότητα φύτευσης εκτεταμένης έκτασης αμπελώνων σε σχετικά επίπεδες επιφάνειες, οι οποίες θα διασφαλίζουν τη μηχανοποίηση της καλλιέργειας και της συγκομιδής, στοιχεία που, ασφαλώς, μειώνουν δραστικά το κόστος. Άλλη προϋπόθεση είναι η πλήρης βιομηχανοποίηση της οινοποίησης και εμφιάλωσης, σε επίπεδο μηχανών-ρομπότ, και η ύπαρξη αγοράς μεγέθους ικανού να απορροφήσει όλη αυτή την παραγωγή. Όλες αυτές οι προϋποθέσεις, που πιο πάνω ανέλυσα, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν υπάρχουν στην Κύπρο και, εκ των πραγμάτων, δεν πρόκειται να υπάρξουν, τόσο γιατί η γη είναι περιορισμένη, κατακερματισμένη και πανάκριβη όσο και γιατί οινοποιητικές μονάδες-κολοσσοί δεν μπορούν να υποστηριχθούν από τη μικρή οιναγορά της χώρας. Άρα, καλό και φθηνό κρασί κάτω των 5 ευρώ στο ράφι είναι πια βέβαιον ότι η Κύπρος δεν μπορεί να φτιάξει.

 

Μοντέλο δεύτερο: αυτό που είναι διεθνώς γνωστό ως boutique winery, ως μία μικρή, ενίοτε πολύ μικρή οινοποιητική μονάδα, που παράγει λίγα αλλά πολύ εκλεκτά κρασιά, με κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι σε θέση να αιτιολογήσουν μία αυξημένη τιμή πώλησης. Μικρή μονάδα, για να την καθορίσουμε ποσοτικά, σημαίνει μονάδα που παράγει λιγότερες από 50 χιλιάδες μπουκάλια ιδιαίτερου κρασιού. Ιδιαίτερο κρασί δε σημαίνει οίνο, που να εκφράζει τον τόπο καταγωγής του. Κρασί που να εκφράζει τη γη, το κλίμα και την ποικιλία οιναμπέλου από την οποία γεννήθηκε. Κρασί που δεν συναντάει κανείς αλλού, πέρα από μια συγκεκριμένη αμπελοοινική περιοχή, ένα συγκεκριμένο αμπελουργικό διαμέρισμα ή μια συγκεκριμένη νήσο, εν προκειμένω, την Κύπρο. Ιδιαίτερο, ξέχωρο και εκλεκτό κυπριακό κρασί σημαίνει λοιπόν οίνο που παράγεται από συγκεκριμένο αμπελοτόπι μεγάλου υψομέτρου και συγκεκριμένη γηγενή ποικιλία, κάτω από τις καλύτερες δυνατές πρακτικές οινοποίησης και όχι κατ’ ανάγκην από οινοποιητική τεχνολογία αιχμής, μα σίγουρα από υψηλής στάθμης οινολογική τεχνογνωσία. Ένα παράδειγμα: Ξυνιστέρι υπερήλικων αμπελώνων (πέρα των 100 ετών) της Μαδαρής, τρυγημένο την ημέρα της απόλυτης τεχνολογικής ωρίμασης, οινοποιημένο «ακραία», χωρίς χρήση επιλεγμένων ζυμομυκήτων αλλά με τις ιθαγενείς ζύμες, μερικώς (ή μη) ωριμασμένο σε όχι πρώτης χρήσης βαρέλια κτλ. Ένα ακόμη παράδειγμα: Μαύρο ντόπιο, ναι Μαύρο ντόπιο, καλά ακούσατε, από αμπελώνες μεγάλου υψομέτρου (άνω των 1200 μέτρων) της Πιτσιλιάς, αυστηρά κλαδεμένο, μη αρδεύσιμο και αποδεκατισμένο από γερό πράσινο τρύγο, ζυμωμένο με τις αυτόχθονες ζύμες, με μεσαίας χρονικής διάρκειας εκχύλιση, εμφιαλωμένο είτε κατευθείαν από την ανοξείδωτη δεξαμενή είτε μετά από κάποια παραμονή σε δρύινα κρασοβάρελα δεύτερης και τρίτης χρήσης. Εδώ, μια ζωτική σημείωση: καλό κρασί, ιδιαίτερο κρασί δεν σημαίνει πάντα κρασί παλαίωσης. Τουναντίον, είμαστε στην Κύπρο, σε μια χώρα με πολύ θερμά, σκληρά, θα έλεγα, καλοκαίρια, κατά τη διάρκεια των οποίων είναι πολύ δύσκολη η κατανάλωση πλούσιων κόκκινων οίνων βαθιάς παλαίωσης. Υπάρχει, βλέπετε, και η ανάγκη για πιο δροσερά και λιγότερο τανικά, οινοπνευματικά και εύσωμα κόκκινα, τα οποία να σερβίρονται σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες. Κόκκινα που να μπορεί κανείς άφοβα να τα βάζει το καλοκαίρι πλάι στους τοπικούς μεζέδες, που δεν θέλουν αυτά τα βαριά και πλούσια παλαίωσης, αλλά που ζητάνε κάτι πιο λεπτεπίλεπτο και φρουτώδες, που να μπορεί να κολλήσει με κάθε πιάτο από τα πάμπολλα που καταφθάνουν στο τραπέζι.

 

Δεν νομίζω να υπάρχει πιο βατός οινικός δρόμος, για όσους σχεδιάζουν κάποια στιγμή να κάνουν το τολμηρό βήμα να φτιάξουν οινοποιείο, από το να επενδύσουν σε κάτι μικρό, μαζεμένο και στραμμένο προς ό,τι τοπικό.


10/07/2016

Άρθρα: Διάφορα

»

Τελικά, τι γλώσσα μιλάμε;

17/03/2024

»

Ξέρουμε τι τρώμε;

22/12/2023

»

Το σύνορο ανάμεσα στην ποιότητα και το κέρδος

18/11/2023

»

Κρασί και Τέχνη στην ΑΣΚΤ

23/10/2023

»

Κλιματική αλλαγή και κρασί

05/10/2023

»

Σταματήστε να αγοράζετε!

24/09/2023

»

Πόσο δικαιολογημένες είναι οι αυξήσεις;

14/09/2023

»

Εντυπώσεις ενός ονειροπαρμένου

01/09/2023

»

Οι ζωόφιλοι, οι Τοσκανέζοι και μια θάλασσα αποκαΐδια

24/08/2023

»

Ίλιγγος

14/07/2023

»

Η αλήθεια στο κρασί

01/07/2023

»

Χρεώστε μας, χρεώστε μας, πολλά σκαμπίλια δώστε μας!

24/05/2023

»

Ανθρακικό, καταιγίδα στον ουρανίσκο

06/05/2023

»

Ο μύθος του ιδιώτη 2

16/04/2023

»

Ο μύθος του ιδιώτη

10/04/2023

»

Ούτε φρόνιμα ούτε φρόνημα

25/03/2023

»

Χαμηλός φωτισμός

25/02/2023

»

Το μεγάλο δούλεμα

05/02/2023

»

Η πιο τυχερή γενιά καταναλωτών

25/01/2023

»

Όταν η τιμολόγηση γίνεται ύβρις

29/12/2022

Οίνου Συμβουλευτική Πάνω  |  Πίσω  |  Εκτύπωση  |  Εξειδικευμένη Αναζήτηση  |  Επικοινωνία  |  Αρχική Σελίδα