πίσω | τύπωσε

Ψάρι και κρασί στο Ιώδιο



Η ψαροταβέρνα Ιώδιο

Συνήθως, δεν τα βρίσκεις και τα δύο μαζί. Καλό, δηλαδή, φαγητό και ταυτόχρονα καλό και σωστά σερβιρισμένο κρασί. Τις πιο πολλές φορές ένα μαγαζί που σερβίρει καλό ψάρι δεν τα πάει και τόσο καλά με το κρασί και αντίστροφα. Είναι σπάνιο πράγμα να κάθεσαι σε κάποιο εστιατόριο ή σε κάποια ταβέρνα και να νιώθεις ότι υπάρχει κουλτούρα και στο φαγητό, μα και στο κρασί. Είναι κάτι σαν τις κοπελιές κι αυτό, ως φαίνεται. Σπάνια συναντάς κάποια ιδιαίτερα όμορφη, που να διακρίνεται συνάμα από μεστότητα χαρακτήρα και εμβρίθεια σκέψης. Η ομορφιά, βλέπετε, είναι ένα θεριό που δύσκολα δαμάζεται! Πάντα κάτι θα λείπει και από αυτές. Όταν, όμως, τύχει, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εξαιρετικό.

 

Επιστρέφω στα ψάρια. Και συγκεκριμένα στο Ιώδιο, μια μικρούλα ψαροταβέρνα στο Παλαιό Φάληρο, επί της Λεωφόρου Αχιλλέως, αριθμός 119Β, στην Αθήνα. Εκεί λοιπόν βρέθηκα τις προάλλες, καθώς είχα διαβάσει, αλλά και ακούσει από φίλους για το εν λόγω μαγαζί. Ένα ουσιαστικά άσημο στους πολλούς μέρος, δεν θα το έλεγα μοδάτο, ούτε in. Ένα αξιοπρεπές μαγαζί, με ωραία, μάλλον κλασική διακόσμηση, πράγμα που καθόλου δεν με χαλάει, καθώς σαφώς το προτιμώ παρά όλες αυτές τις «σύγχρονες» ιαχές των όπου γης ντιζάϊνερς. Απλός χώρος, καθαρός, με άνετες καρέκλες και ευρύχωρα τραπέζια, με ωραία, κολλαρισμένα τραπεζομάντηλα. Καθίσαμε και παραγγείλαμε λίγα φρέσκα πετρομπάρμπουνα, μια σαλατίτσα με γαυράκι, λίγο ντόπιο καλαμάρι κτλ. Όλα μα όλα φρέσκα και καλομαγειρεμένα, όλα πιάτα κάποιου επιπέδου, σαν αυτού που δεν βρίσκεις πουθενά στην Κύπρο.

 

Σ’ αυτό όμως που επιθυμώ πρωτίστως και πάνω απ’ όλα να σταθώ είναι στη λίστα των κρασιών και τις τιμές αυτής. Όλα όσα θα σας παραθέσω σε τούτο το σημείωμα, εύκολα μπορούν να διασταυρωθούν, καθώς η ψαροταβέρνα έχει αναρτημένη στην ιστοσελίδα της τον οινοκατάλογό της. Και ξεκινώ από τις σαμπάνιες. Η Bollinger Special Cuvée Brut στα 66 ευρώ στο ράφι, ενώ ο έτερος της λίστας Καμπανίτης, η Taittinger Brut Reserve, στα 58 ευρώ. Να σημειώσω ότι τα κρασιά στο Ιώδιο σερβίρονται σε κολονάτα του οίκου Spiegelau, ενός εκ των κορυφαίων και, βεβαίως, πιο ακριβών οίκων κατασκευής κρυστάλλινων κρασοπότηρων στον πλανήτη. Να σημειώσω, περαιτέρω, ότι στην Αθήνα τα κρασιά επιβαρύνονται με 23 τοις εκατόν ΦΠΑ και όχι με 9 τοις εκατόν, που επιβαρύνονται στα δικά μας μαγαζιά. Όλα αυτά τα λέω, γιατί τις προάλλες μίλησα για τις τιμές της σαμπάνιας στον ξενοδοχείο Χίλτον της Λευκωσίας, όπου αντίστοιχης ή και χαμηλότερης ποιοτικής στάθμης σαμπάνιες τιμούνται από 165 έως 250 ευρώ το μπουκάλι! Με λίγα λόγια, με τα λεφτά που πληρώνεις στο Χίλτον Λευκωσίας για μία σαμπάνια μπορείς να πιεις τέσσερις αντίστοιχης ποιότητας σαμπάνιες στο Ιώδιο, όπου το φαγητό, η εξυπηρέτηση και τα ποτήρια είναι παρασάγκας καλύτερα, και, από πάνω, να σου μείνουν και 18 ευρώ! Και ξαναλέω: εκεί ο ΦΠΑ είναι 23%, εδώ 9%!

 

Πάμε παρακάτω. Επειδή δεν μου αρέσει να πίνω σαμπάνια σε μια χώρα όπου παράγει ουκ ολίγα λευκά-διαμάντια, παρήγγειλα μία Σαντορίνη, και συγκεκριμένα ένα Κτήμα Αργυρού. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, να επαναλάβω ότι παρήγγειλα το Κτήμα Αργυρού και όχι τη Σαντορίνη του ή το Ασύρτικο ή το Ατλαντίς. Παρήγγειλα, δηλαδή, το ακριβότερο λευκό του εν λόγω οινοποιού. Ένα λευκό-μνημείο παγκόσμιας αμπελοοινικής κληρονομιάς, εξαίρετης ποιότητας, διακεκριμένης μεταλλικότητας και αναντίλεκτης πολυπλοκότητας. Λευκό βαθύτατης παλαίωσης και σπάνιας, αν όχι αμίμητης, ιδιοσυγκρασίας. Και το απόλαυσα σε κολονάτα του οίκου Spiegelau, στη θερμοκρασία που έπρεπε, με ένα σέρβις λιτό, ουσιαστικό, σε καμία στιγμή κραυγαλέο ή δήθεν. Απλά και ωραία! Και το πλήρωσα στα 25,50 ευρώ, παρακαλώ. Να παραθέσω, όμως, και μερικές ακόμη τιμές: Μαντίνεια, Κτήμα Τσέλεπου 20 ευρώ, Καβαλιέρος Σιγάλα €31,50, Κτήμα Άλφα Sauvignon Blanc €26,50, Χατζηδάκης, Assyrtiko de Mylos €33,50, Κτήμα Βιβλία Χώρα Λευκός €22,50, Κτήμα Γεροβασιλείου Λευκός €23, Chablis, Domaine Christian Moreau €30, Κτήμα Βιβλία Χώρα Όβηλος Λευκός €28, Γη και Ουρανός, Θυμιόπουλος €27, Νεμέα, Κτήμα Αϊβαλής €23,50.

 

Κάποιος, λοιπόν, κάποια στιγμή πρέπει να μας εξηγήσει πώς γίνεται να πουλάει ένα από τα κορυφαία ψαροεστιατόρια της Αθήνας, αν όχι ολόκληρης της Ελλάδας, το Γη και Ουρανός του Θυμιόπουλου, για παράδειγμα, στα 27 ευρώ (με 23 τοις εκατόν ΦΠΑ) και ο εισαγωγέας και διανομέας στην Κύπρο να το πουλάει χονδρικώς (περιλαμβανομένου του ΦΠΑ) στην ίδια τιμή. Και πώς είναι δυνατόν ο Καβαλιέρος του Σιγάλα να τιμάται στο Ιώδιο, και όχι μόνο, στα €31,50; Πέστε μου, σας παρακαλώ, πώς εξηγείται, με γνώμονα την κοινή λογική, ο Καβαλιέρος του Σιγάλα να τιμάται σε κορυφαίο εστιατόριο στην Αθήνα στα €31,50 και στην Κύπρο ο εισαγωγέας να το προσφέρει χονδρικώς στα €32,50; Γνωρίζουμε ότι το κόστος των μεταφορικών από Ελλάδα δεν υπερβαίνει τα 50 σεντ του ευρώ ανά φιάλη, δαπάνη η οποία υπερκαλύπτεται από τη διαφορά στο ΦΠΑ μεταξύ των δύο χωρών. Τι γίνεται, λοιπόν; Μας πήρανε χαμπάρι τα αδέλφια μας από την Ελλάδα και μας υπερχρεώνουν; Βαράει αλύπητα την τιμή ο εν Κύπρω εισαγωγέας; Πουλάει στη ζημιά του το Ιώδιο; Πάντως, ένα από τα τρία μπορεί να συμβαίνει. Ή τα δύο πρώτα μαζί από λίγο, γιατί το τρίτο προσωπικώς το αποκλείω.

© Copyright - Cyprus Wine Pages, Γιάννος Κωνσταντίνου
Σχεδιασμός & Ανάπτυξη: Crucial Services Ltd

πίσω | τύπωσε